Optymalizacja kosztów w przedsiębiorstwie jest niezwykle ważna w kontekście prowadzenia dochodowej działalności. Aby jednak optymalizacja osiągnęła odpowiednią skuteczność, należy prawidłowo rozpoznać miejsce powstawania kosztów w firmie. Dopiero wtedy można dowiedzieć się, które działy lub projekty generują największe koszty, a następnie poprawić ogólny wynik finansowy przedsiębiorstwa.

Czym jest miejsce powstawania kosztów?

Miejsce powstawania kosztów nazywane jest również „Centrum Kosztów”. Według definicji powinien być to system w strukturach firmy, który jest odpowiedzialny za klasyfikowanie i rozpoznawanie poszczególnych wydatków. Działanie ów systemu jest niezwykle ważne, ponieważ pomaga przy planowaniu budżetu przedsiębiorstwa, a także szacowania dochodów w poszczególnych działach firmy. Co więcej, miejsce planowania kosztów pozwala przypisywać wydatki do właściwych zespołów projektowych!

Centrum Kosztów może występować w różnych formach, charakterystycznych dla danego poziomu szczegółowości. Tym samym najprostsze Centrum pozwoli wskazać miejsce powstawania kosztów w danym dziale firmy. Z kolei najbardziej skrupulatne Centrum wskaże koszty na wybranych stanowiskach w danych projektach.

Dobór szczegółowości pracy systemu jest zależny od indywidualnych potrzeb przedsiębiorców.

Jakie są kryteria wyznaczające Centrum Kosztów?

W przedsiębiorstwie można wyznaczyć kilka Centrów Kosztów, które będą ponosić odpowiedzialność za rozpoznawanie i klasyfikowanie wydatków. Ich wyodrębnienie może natomiast zachodzić na podstawie kilku podstawowych kryteriów. Idąc za wiedzą, zgromadzoną w Encyklopedii Zarządzania, są to:

• miejsce powstawania kosztów,
• wymogi techniczno-obrachunkowe,
• organizacja przestrzenna,
• funkcje przedsiębiorstwa.

W następstwie zastosowania powyższych kryteriów można wyszczególnić Centra Kosztów, które precyzyjnie i skrupulatnie zlokalizują oraz nazwą poszczególne wydatki. W ten sposób przedsiębiorcy zyskają pełen ogląd w koszty przedsiębiorstwa, co pozwoli im zoptymalizować finanse całej firmy.

Zalety i korzyści

Zastosowanie systemów ewidencjonowania kosztów w przedsiębiorstwie pozwala zweryfikować, czy dane wydatki służą realizacji celów oraz strategii biznesowych. Co więcej, szczegółowy system pozwoli również sprawdzić, czy ów cele zostały zrealizowane w poszczególnych działach firmy.

Określenie miejsca powstawania kosztów pozwala również na skuteczną i dokładną kontrolę zasobów. Ponadto ułatwia to sprawowanie nadzoru oraz kierowanie nie tylko całą organizacją, ale również jej poszczególnymi segmentami. Biorąc pod uwagę, że stworzone Centra Kosztów w obrębie jednego przedsiębiorstwa są od siebie zależne, usprawnieniu ulega prowadzenie i funkcjonowanie całej firmy.

Kolejną zaletą jest ułatwienie decyzji, dotyczących zmian. Wiele przedsiębiorstw wzbrania się przed wprowadzaniem koniecznych zmian, posługując się szeregiem wymówek. W rzeczywistości brakuje im jasnych i konkretnych danych, które pozwoliłby wprowadzić zmiany, dotyczące, chociażby usprawnień technologicznych lub ukierunkowania kapitału w określone inwestycje.

Wady i zagrożenia

Nie można pominąć również potencjalnych zagrożeń, czyhających na przedsiębiorców, korzystających z Centrów Kosztów. Do najpoważniejszych należy zaliczyć nadmierne przywiązywanie się i zwracanie uwagi na koszty w stosunku do przychodów czy ogólnych finansów firmy. Ponadto nie brakuje przypadków, w których szefowie lub menadżerowie celowo wydatkują środki na koniec okresu budżetowego, aby wykorzystać go w pełni.

Miejsce powstawania kosztów jest istotne, ale należy podchodzić do niego w sposób racjonalny. Najważniejsze jest bowiem uwzględnienie go w zarządzaniu organizacją, ale nie za cenę innych instrumentów i elementów, wpływających na jej funkcjonowanie.

Jak określić miejsce powstawania kosztów?

Miejsce powstawania kosztów jest możliwe do zlokalizowania po przeanalizowaniu sytuacji finansowej danej firmy oraz jej struktury wydatków i przychodów. W biurze rachunkowym Innowacje służymy pomocą wszystkim przedsiębiorcom. Z przyjemnością podejmujemy się realizacji nawet trudnych zleceń i dbamy o finanse naszych klientów!

Kryptowaluty zdobywają popularność, a wizja potencjalnych zysków zachęca do inwestowanie w tę wirtualną monetę. W konsekwencji warto dowiedzieć się, jak rozliczyć kryptowaluty w PIT, aby uniknąć problemów prawnych i podatkowych.

Kryptowaluta, czyli wirtualna waluta

Z prawnego punktu widzenia kryptowaluty nie istnieją. Jest to bowiem określenie potoczne, które powszechnie występuje w przekazach internetowych lub medialnych. W prawie występuje natomiast określenie „wirtualnej waluty”, do której zalicza się również kryptowaluta w myśl: art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Na potrzeby niniejszego artykułu i omówienia, jak rozliczyć kryptowaluty w PIT, zastosujemy jednak uproszczoną i powszechniejszą definicję.

Kryptowaluty istnieją od niedawna. Wystarczy spojrzeć na datę powstania najpopularniejszej obecnie kryptowaluty – BitCoina, aby stwierdzić, iż powstał on w 2009 roku. Krótka historia istnienia nie wyklucza jednak jej obfitości ani postępu. Ostatnie dziesięciolecie skutkowało zmianami technologicznymi, czego pokłosiem jest również prężny rozwój kryptowalut.

Współcześnie coraz powszechniejsze staje się bowiem płacenie kryptowalutami za zakupy w Internecie lub tworzenie stacjonarnych punktów kupna i sprzedaży kryptowalut w Polsce.

Jak rozliczyć kryptowaluty w PIT?

Zobowiązanie podatkowe PIT, dotyczące kryptowalut, zachodzi najczęściej podczas odpłatnego zbycia wirtualnej waluty. Zaistniały podatek dochodowy ma wartość 19% uzyskanego dochodu, rozumianego jako różnica pomiędzy sumą przychodów z odpłatnego zbycia kryptowalut a kosztami uzyskania przychodu (w jednym roku podatkowym).

W tym ujęciu niezwykle ważne jest zrozumienie, co znaczy: „odpłatne zbycie wirtualnej monety” oraz co może stanowić koszty uzyskania przychodu?

Co podlega opodatkowaniu?

Według ustawodawcy „odpłatny zbyt waluty wirtualnej” oznacza:

• wymianę waluty na prawny środek płatniczy,
• wymianę waluty na towar lub usługę,
• wymianę waluty na prawo majątkowe inne niż wirtualna waluta,
• regulowanie innych zobowiązań za pomocą wirtualnej waluty.

W kontekście rozwoju płatności kryptowalutami za zakupy, należy zaznaczyć, że zobowiązanie podatkowe PIT powstaje również podczas płatności w Internecie za dany towar lub usługę. W tej sytuacji zachodzi bowiem powstanie przychodu, który podlega opodatkowaniu w wysokości 19%.

Koszty uzyskania przychodu a podatek od kryptowalut w PIT

W myśl rozumieniu prawa, kosztami uzyskania przychodu można nazwać te udokumentowane wydatki, które:

• zostały poniesione bezpośrednio na nabycie waluty wirtualnej,
• kosztami, dotyczącymi zbycia waluty wirtualnej.

Kontrowersje wzbudza jednak kwestia wydatków, poniesionych na zakup „koparek” do kryptowalut. Są to bowiem urządzenia, które umożliwiają pozyskiwanie („wydobywanie”) wirtualnej waluty. Proces – w dużym skrócie – polega na zatwierdzaniu nowych bloków i dołączania ich do istniejącego już łańcucha („blockchain”). Blok jest natomiast miejscem, gdzie powstaje zapis nowych transakcji oraz następuje emisja nowych monet. Aby jednak pozyskać blok, należy rozwiązać obliczenia matematyczne, zwane również „problemem kryptograficznym”.

Kwestia, jak rozliczyć kryptowalut w PIT, nie jest jednak taka oczywista. Wydawać by się mogło, że nabycie sprzętu lub opłaty za energię elektryczną, mogą być kosztami uzyskania przychodu. Stanowisko organów podatkowych jest jednak inne. Sugerują one, że takie wydatki nie mają bezpośredniego związku ze zbyciem wirtualnej waluty i tym samym nie mogą być kosztami uzyskania przychodu.

Interesujące jest jednak, że Sądy Administracyjne podważają taką interpretację organów podatkowych.

Jak rozliczyć kryptowaluty w PIT i skorzystać z ulg podatkowych?

Dochody uzyskane przez podatnika w ramach zbycia waluty wirtualnej, nie podlegają ulgom podatkowym! Co więcej, nie stosuje się wobec nich również regulacji, dotyczących kwoty wolnej od podatku. Takie rozwiązanie jest spowodowane faktem, iż taki rodzaj dochodów nie łączy się z innymi dochodami, opodatkowanymi według skali podatkowej lub podatku linowego.

Z punktu widzenia podatnika, istotne jest również, że podczas roku podatkowego nie zachodzi obowiązek opłacania należnych zaliczek, gdyż wystarczy złożyć właściwą deklarację PIT (z należnymi dochodami i obliczeniami) po zakończeniu roku podatkowego.

Czy pomoc biura rachunkowego jest konieczna?

Pytanie, jak rozliczyć kryptowaluty w PIT, może nastręczać pewne problemy. Choć pomoc biura rachunkowego nie jest konieczna, może być w wielu sytuacjach zasadna. Wsparcie doświadczonego księgowego pozwala zyskać pewność, że wszelkie zobowiązania podatkowe zostały rozliczone w odpowiedni i poprawny sposób. To z kolei pozwala na kontynuowanie dochodowych inwestycji bez obaw o konflikty prawne i podatkowe.

Po indywidualną pomoc zapraszamy do Biura Rachunkowego Innowacje!

Koniec zwolnienia z podatku VAT dla przesyłek o niskiej wartości w Unii Europejskiej! Tak głosi jedna z najważniejszych zmian, jakie wprowadza pakiet VAT dla e-commerce. Zaczął on obowiązywać 1 lipca 2021 roku. Warto zapoznać się z pełną listą zmian w przepisach prawnych oraz konsekwencjami, które dotkną przedsiębiorców i konsumentów!

Kogo dotyczy pakiet VAT e-commerce?

Wprowadzenie pakietu VAT e-commerce dotyczy przede wszystkim przedsiębiorców, którzy dokonują transakcji przez Internet. Tym samym zmiany dotkną głównie te podmioty, które prowadzą:

• wewnątrzwspólnotową sprzedaż na odległość,
• sprzedaż na odległość towarów importowanych do 150 euro.

OSS

W pierwszym przypadku mamy styczność z obniżeniem progu sprzedaży wysyłkowej do 10 000 euro, który wyznacza konieczność uiszczenia opłaty VAT według stawki w kraju nabywcy. Przedsiębiorcy mogą zarejestrować się w kraju swoich konsumentów lub skorzystać z opcji OSS (One Stop Shop). Daje ona możliwość zarejestrowania się w jednym systemie, w którym będą raportowane wszystkie transakcje, wykonywane w Unii Europejskiej, a to wszystko w ramach jednej deklaracji VAT, czyli bez konieczności rozliczania VAT z każdym kraju osobno. Takie rozwiązanie znacznie zmniejsza ilość formalności po stronie przedsiębiorcy.

IOSS

W drugim przypadku – sprzedaży na odległość towarów importowanych – dochodzi do sytuacji, w której przedsiębiorcy będą mogli skorzystać z nowej procedury sprzedażowej IOSS (Import One Stop Shop). Stworzono ją, aby przedsiębiorcy mogli rozliczać VAT importowy, który zostaje naliczany, także po zakupie towarów przez konsumentów. Obowiązek rozliczenia spoczywa na barkach przedsiębiorców, chyba że nie skorzystają z procedury IOSS (jest ona dobrowolna). W takiej sytuacji odpowiedzialność za pobór podatku VAT spocznie na barkach firmy, dokonującej zgłoszenia celnego (np. Poczta Polska, firma kurierska).

Interfejsy elektroniczne

Warto również zaznaczyć, że w celu zwiększenia skuteczności poboru VAT z importu towarów z krajów trzecich do UE, rozliczenie VAT stanie się obowiązkowe po stronie przedsiębiorców, prowadzących interfejsy elektroniczne. W takiej sytuacji platforma internetowa staje się odpowiedzialna za pobór podatku, jeśli wartość paczki nie przekracza wartości 150 euro. Dzieje się tak, gdyż podatnik, prowadzący ów platformę, jest traktowany jako podmiot, ułatwiający sprzedaż towarów na odległość poprzez użycie interfejsu elektronicznego.

Właściciele interfejsów są również zobligowani do prowadzenia ewidencji sprzedaży, dokonywanych przez przedsiębiorców, korzystających z ów platformy sprzedażowej, na rzecz konsumentów. Według prawa ewidencja sprzedaży musi być przechowywana przez 10 lat. Należy ją również udostępnić na żądanie organów podatków, jeśli zajdzie taka potrzeba. Ewidencja nie gromadzi danych konsumentów, ale podatników, czyli przedsiębiorców, prowadzących sprzedaż poprzez interfejsy elektroniczne.

Jakie zmiany wnosi pakiet VAT e-commerce?

Oprócz wyżej wymienionych zmian, jakie wprowadza pakiet VAT e-commerce, należy również wyszczególnić likwidację ulgi w zakresie rozliczania VAT dla małych przesyłek w Unii Europejskiej. Termin „małe przesyłki” oznacza natomiast wartość, nieprzekraczającą 22 euro.

Co to oznacza w praktyce?

Popularne platformy sprzedażowe, takie jak AliExpress, przestaną być zwolnione z podatku. Ponadto, likwidacja ulg dotyczyć będzie również portali aukcyjnych, a także mediów społecznościowych, na których dokonuje się sprzedaży (np. Facebook). Wobec wcześniejszych informacji, dotyczących interfejsów elektronicznych, może okazać się, że takie platformy jak Allegro, będą rozliczać VAT za przedsiębiorców, sprzedających swoje towary poprzez ów platformę.

Co więcej, zmiana przepisów prawnych i wprowadzenie pakietu VAT e-commerce, oznacza również zmiany w innych ustawach. Są to, chociażby te, które dotyczą: podatku dochodowego od osób fizycznych (26 lipca 1991 r.), podatku dochodowego od osób prawnych (15 lutego 1992 r.), ordynacji podatkowej (29 sierpnia 1997 r.) czy prawa celnego (19 marca 2004 r.).

Cele i konsekwencje: czy czeka nas wzrost cen?

Polski rząd wyjaśnia, że pakiet VAT e-commerce ma zadanie wyrównać szansę przedsiębiorców z UE w obszarze handlu elektronicznego, na tle przedsiębiorców z krajów trzecich. Poza tym wprowadzone zmiany mają odciążyć administrację skarbową w rozliczaniu VAT na platformach elektronicznych. Co więcej, taki zabieg ma zwiększyć wpływy do budżetu państwa.

W tym momencie nie istnieją jasne przesłanki, mówiące o wzroście cen na platformach sprzedażowych. Można jednak wyrokować, iż ceny na takich portalach, jak AliExpress wzrosną. Wszystko dlatego, aby pokryć różnicę pieniężną, zaistniałą w wyniku wprowadzonych zmian.

Po więcej informacji zapraszamy do indywidualnego kontaktu poprzez stronę Innowacje – Biuro Rachunkowe.

Rynek nieruchomości jest atrakcyjną inwestycją zarówno dla osób prywatnych, jak i przedsiębiorców. Uzyskiwanie z tego tytułu korzyści finansowych, jest naturalnie obciążone podatkiem. W zależności od wysokości dochodów, wyborów podatnika oraz jego statusu prawnego, kształtuje się podatek od najmu mieszkania. Powstają zatem pytania:

• Jaką formę opodatkowania wybrać?
• Ile wynosi podatek od wynajmu?
• Czy mając firmę, można rozliczać się, jako osoba prywatna?
• Co na ten temat mówią sądy?

Odpowiedzi, znajdują się w dalszej części artykułu.

Ile wynosi podatek od najmu mieszkania?

Właściciele mieszkań, którzy chcą czerpać dochody z wynajmu, mogą skorzystać z kilku form opodatkowania. Ich dostępność jest jednak uwarunkowana posiadanym statusem prawnym. Osoby prywatne, nieprowadzące działalności gospodarczej, mogą bowiem wybrać skalę podatkową lub ryczałt. Z kolei dla przedsiębiorców przygotowano również podatek liniowy.

• Skala podatkowa obliguje do płacenia 17% podatku od dochodu, nieprzekraczającego 85 528 zł, lub 32% podatku od dochodu przekraczającego, wskazaną sumę.
• Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oznacza konieczność zapłaty 8,5% podatku od przychodów, nieprzekraczających 100 000 zł lub 12,5% od przychodów, przekraczających ów sumę.
• Podatek liniowy wynosi natomiast 19%, liczonych od dochodu.

Podatek od najmu mieszkania zależy od wybranej formy opodatkowania. Należy zauważyć, że choć ryczałt oferuje niższe stawki, jest on liczony od przychodów, a nie od dochodów. Uniemożliwia również odliczenie kosztów uzyskania przychodu. Z drugiej strony rozliczenie na zasadach ogólnych ma wyższe stawki podatkowe. Można również skorzystać z odliczenia poniesionych kosztów oraz kwoty wolnej od podatku.

Jaką formę opodatkowania wybrać?

Wszystkie przedstawione formy opodatkowania mają swoje wady i zalety. W konsekwencji podatek od najmu mieszkania powinien uwzględniać wysokość dochodów i przychodów, poniesione koszty w wyniku posiadanego mieszkania, czy status prawny podatnika.

Warto podkreślić, że rozliczając się za pomocą skali podatkowej, przychodem podatnika jest wyłącznie czynsz, wpłacany przez najemcę. Do przychodów nie liczą się natomiast inne opłaty, jak kaucja. Jej uwzględnienie w przychodach może nastąpić wyłącznie wtedy, gdy na mocy zawiązanej umowy, zostanie ona zatrzymana. Rozliczając się według skali podatkowej, można – od uzyskanych przychodów – odliczyć poniesione koszty wynajmu. Kwalifikują się do nich wydatki, związane z m.in.:

• remontem, modernizacją, utrzymaniem lub eksploatacją mieszkania,
• wyposażeniem mieszkania,
• ubezpieczeniem mieszkania,
• odpisami amortyzacyjnymi,
• odsetkami od kredytu hipotecznego.

Podatek od najmu mieszkania według skali podatkowej lub na zasadach ogólnych jest częściej wybierany przez przedsiębiorców.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to najprostsza forma rozliczania się z Urzędem Skarbowym. Nie wymaga ona prowadzenia ewidencji, ponieważ nie istnieje możliwość rozliczania kosztów uzyskania przychodu od wynajmu. Jako że ryczałt jest liczony od przychodu, czyli całej kwoty czynszu, warto tę wartość uwzględnić osobno, zaznaczając w umowie, iż opłata za media leży po stronie najemcy. W przeciwnym wypadku Urząd Skarbowy potraktuje zarówno czynsz, jak i wpłatę na media od najemcy, jako przychód właściciela mieszkania, co zwiększy ogólną kwotę podatku.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest z kolei częściej wybierany przez osoby prywatne, nieposiadające działalności gospodarczej.

Czy przedsiębiorcy mogą płacić podatek od najmu mieszkania, jak osoby prywatne?

Zdania w tej kwestii są podzielone, choć ostatni wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z maja 2021 roku wskazuje, iż przedsiębiorca ma prawo samodzielnie decydować, czy wynajmuje nieruchomość, jako część działalności gospodarczej, czy jako osoba prywatna. Warto przypomnieć, że wcześniej tylko osoby prywatne mogły skorzystać z opodatkowania ryczałtem. Forma ta była zakazana dla wynajmujących nieruchomość w ramach działalności gospodarczej.

Eksperci wskazują, że problem dotyczy sytuacji, w których przedsiębiorcy posiadają mieszkania lub lokale użytkowe, które nie są wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a są wynajmowane według innych umów, zazwyczaj cywilnoprawnych. Sądy Administracyjne – na przestrzeni ostatnich lat – nie były w tej kwestii jednomyślne.

Z jednej strony powstała jedna linia orzecznictwa, która wskazywała, iż subiektywna ocena podatnika nie ma znaczenia. Podkreślono bowiem, że liczą się m.in.: kryteria przedmiotowe, obiektywne cechy prowadzonego przedsiębiorstwa czy ciągłość uzyskiwania dochodów.

Z drugiej strony wyklarowała się druga linia orzecznictwa, podtrzymywana również przez Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorstw. Zauważono, iż ustawodawca nie wyznaczył kryteriów, mogących służyć do rozpoznania, czy podatnik prowadzi najem prywatny, czy jako przedsiębiorca. Tym samym, podatnik ma prawo samodzielnie zadecydować, jaki podatek od najmu mieszkania zapłaci.

Co istotne, uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 roku potwierdziła drugą linię orzecznictwa.

Jak zapłacić podatek od wynajmu mieszkania?

Zasada, jak zapłacić podatek od wynajmu mieszkania, jest bardzo prosta.

• Jeśli podatnik rozlicza się na zasadach ogólnych, powinien wypełnić PIT-36 i rozliczyć swoje dochody, jako inne źródła (dotyczy osób prywatnych i przedsiębiorców).
• Gdy rozliczenie dotyczy podatku liniowego, należy wybrać PIT-36L.
• Z kolei gdy wybrany zostaje ryczałt, należy skorzystać z formularza PIT-28.

Jak więc widać na podstawie zaprezentowanego artykułu, podatek od najmu mieszkania różni się w zależności od wybranej opcji. Według najnowszych doniesień prawnych, to podatnik ma wpływ na wybraną formę opodatkowania, a co za tym idzie również wysokość poniesionych kosztów podatkowych.
__________________

Po uzyskanie indywidualnych porad podatkowych i księgowych, zapraszamy do zapoznania się z ofertą biura rachunkowego Innowacje.

Mniejsze zapotrzebowanie na energię budynków mieszkalnych prowadzi do niższych kosztów utrzymania oraz skuteczniejszej ochrony środowiska. Ulga termomodernizacyjna to rozwiązanie, które pozwala odliczyć poniesione wydatki w ramach prowadzonych prac do kwoty nawet 53 000 zł. Nie każdy może jednak skorzystać z takiej szansy, dlatego przed rozpoczęciem termomodernizacji, warto zapoznać się ze wszystkimi szczegółami, obowiązującej ulgi.

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne

Szybka utrata ciepła wewnątrz budynku może być podyktowana brakiem odpowiedniego ocieplenia ścian zewnętrznych i stropu, nieszczelnymi oknami lub nieskutecznym systemem grzewczym. W rezultacie drastycznie rosną koszty, ponoszone w ramach rachunków za ogrzewanie, a także zwiększa się emisja dwutlenku węgla do atmosfery.

Termomodernizacja służy do efektywniejszego wykorzystania dostarczonego ciepła do budynku, a także zmniejszeniem jego zapotrzebowania, co redukuje koszty i chroni środowisko. Jednak aby prace zaklasyfikowano do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (a tym samym do omawianej ulgi), muszą polegać na ulepszeniach, które prowadzą do:

• mniejszego zapotrzebowania na energię, wykorzystywanej do ogrzewania wody użytkowej i budynków mieszkalnych,
• mniejszych strat energetycznych w lokalnych sieciach ciepłowniczych i ich źródłach ciepła, jeśli budynki mieszkalne, do których kierowana jest energia, spełniają wymogi w zakresie oszczędności energetycznej, według prawa budowlanego.

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne występuje również wtedy, gdy:

• zlikwidowano lokalne źródło ciepła i wykonano przyłącza techniczne do scentralizowanego źródła ciepła, co doprowadziło do redukcji kosztów dostarczanego ciepła,
• nastąpiła częściowa lub całkowita zmiana źródła energii na źródła odnawialne albo zastosowano proces wytwarzania energii elektrycznej i ciepła użytkowego w tym samym czasie (kogeneracja).

Ulga termomodernizacyjna obliguje natomiast do bycia właścicielem lub współwłaścicielem wskazanego budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Wyklucza jednak te budynki, które są na etapie budowy.

Co obejmuje ulga termomodernizacyjna?

W ramach omawianej ulgi można odliczyć wydatki, poniesione na m.in.: materiały budowlane, usługi i urządzenia, za pomocą których dokonano przedsięwzięcie termomodernizacyjne. W świetle polskiego prawa ulga termomodernizacyjna obejmuje wydatki, które są wymienione w Rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju w Dzienniku Ustaw. Co istotne, wszystkie wydatki muszą być udokumentowane fakturą. Ponadto nie mogą być finansowane przez NFOŚiGW (Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodne) i wojewódzkie fundusze ochrony środowiska. Nie mogą również zostać odliczone od przychodu (w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego, kosztów uzyskania przychodu czy innej ulgi podatkowej).

Ulga termomodernizacyjna wymusza również na podatnikach ukończenie przedsięwzięcia w ciągu 3 kolejnych lat. Są one liczone od zakończenia roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek w ramach przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Jak odliczyć ulgę?

Jak już wspomniano, ulga termomodernizacyjna posiada limit, wynoszący 53 000 zł. Kwota ta dotyczy jednego podatnika w kontekście wszystkich, realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Oznacza to, że:

• dwójka osób, będąca współwłaścicielami danego budynku mieszkalnego, może odliczyć od poniesionych wydatków, kwalifikujących do ulgi, łączną kwotę 106 000 zł,
• limit 53 000 zł dotyczy przedsięwzięć termomodernizacyjnych, prowadzonych w dowolnej ilości budynków mieszkalnych, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Odliczenia dokonuje się bowiem w zeznaniu podatkowym PIT w roku, w którym poniesiono wydatek. Jeśli natomiast wysokość odliczenia nie ma pokrycia w dochodzie podatnika, wówczas odlicza się ją w kolejnych latach. Ów proceder nie może jednak trwać dłużej niż 6 lat od końca roku podatkowego, w którym poniesiony pierwszy wydatek.

Jeśli natomiast przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie wykonane w ciągu 3 lat, a podatnik korzystał z omawianej ulgi, wówczas jest zobligowany do zwrotu ulgi poprzez doliczenie kwot wcześniej odliczonych. Dokonuje się tego w ramach rozliczenia podatkowego za rok, w którym upłynął termin realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Czy ulga termomodernizacyjna jest opłacalna?

Podobnie jak wiele innych ulg, proponowanych przez polskie prawo, również ulga termomodernizacyjna jest opcją opłacalną. Wiąże się jednak z pewnymi czynnościami oraz obowiązkami, które należy spełnić. Należy zatem odpowiedzieć sobie na pytanie, czy zaoszczędzenie określonej kwoty jest warte przechodzenia przez ów proceder?

Ulga termomodernizacyjna jest więc niewątpliwie atrakcyjnym rozwiązaniem. Pozwala bowiem odliczyć poniesione wydatki w ramach prowadzonego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. To z kolei przekłada się na niższe rachunki ogrzewania oraz czystsze środowisko. Jednak nie jest ona obowiązkowa, a ostateczna decyzja należy do podatnika.