Architektem Twojego rozwoju przede wszystkim jesteś  Ty!

Paradoksalnie jeszcze nigdy nie miałeś tyle bogatych i różnorodnych źródeł rozwoju jak dzisiaj. Rozwoju osobistego i zawodowego. Dlatego warto się przyjrzeć temu, jak te możliwości wykorzystujesz w praktyce. Właściwie wszystkie podziały obszarów w rozwoju są sztuczne. Rozwijamy się integrując je równolegle. Kładąc tylko większy nacisk na jeden lub drugi z nich. Nie jest możliwe, aby to czego uczysz się zawodowo, nie miało wpływu na Twój rozwój osobisty. I odwrotnie.

Zazwyczaj bywa tak!

Stajesz się dobry w jakiejś dziedzinie zawodowej, dzięki temu stajesz się pewniejszy siebie. Lepiej i bardziej efektywnie wchodzisz w relacje, budujesz swoją pozycję i autorytet, dlatego pozwala Ci to śmielej wyznaczać kolejne cele. Dostajesz pozytywny feedback. Czujesz się dowartościowany. Innymi słowy powstaje wewnętrzna motywacja do dalszego doskonalenia.

Nastrój, samopoczucie wznosi Cię tam, gdzie czujesz się najlepiej. Optymistycznie patrzysz w swoją przyszłość. Przede wszystkim więcej czasu i uwagi angażujesz w działanie. Bardziej dbasz o ten stan, aby go nie stracić. Twój rozwój zawodowy i osobisty  idą w zgranej parze,  wzajemnie na siebie wpływając. Ponadto osiągając nowe, wymierne rezultaty wyznaczasz sobie kolejne cele.

Z rozwojem bywa też odwrotnie

Poprawiłeś jakąś drogą swój stan emocjonalny. Byłeś na wykładzie motywacyjnym, lub wysłuchałeś kilku ciekawych podcastów o tym charakterze. Potem może znalazłeś coś interesującego dla siebie wśród oferty online. Spektrum wyborów masz ogromne.

Przeczytałeś dobrą książkę, która dała impuls do działania. Innymi słowy zmieniłeś swoją postawę wobec rzeczywistości i przyszłości na bardziej otwartą. Dostrzegasz ponadto dzięki temu nowe kierunki zmian. Super! Potem zaczynasz sięgać po nowe cele, umiejętności i wyzwania.

Dlatego wykorzystujesz relacje z nowo napotkanymi ludźmi. Potem zaczynasz nawet innych integrować wokół siebie. Masz power! Wszystko wydaje się łatwiejsze i lepsze, dlatego masz gotowość, a czasem nawet odwagę sięgnąć po więcej. Twoje cele rozwojowe, nabierają rumieńców potem już jest o wiele dynamiczniej. Myślisz o awansie, podwyżce, potem często o zmianie pracy. Twój rozwój osobisty wyzwolił potencjał w obszarze rozwoju zawodowego.

Podsumowując, stymulując dowolny element Twojego generalnie pojętego rozwoju, wysyłasz bodźce do pozostałych. Potem już tylko dobry plan i konsekwencja działania.

Dlatego integruj świadomie te dwie perspektywy!

To są wyłącznie Twoje decyzje. Dlatego to ty musisz pisać i  wybierać ten scenariusz rozwojowy. Innymi słowy jedynie Ty jesteś go w stanie tak skonstruować, aby przyniósł oczekiwany rezultat. Przede wszystkim to Ty możesz na niego wpływać i go zrealizować.

Jednak często z jakichś powodów sądzisz, że moc należy czerpać tylko z zewnątrz ! Na przykład obserwując rozwój innych, najchętniej bez akcji po Twojej stronie. Świat zewnętrzny dzieli się z Tobą swoimi inspiracjami. Mogą Ci pomóc, jednak masz kilka warunków do spełnienia.

Świadomie korzystaj ze źródeł rozwoju

Dlatego na początek połóżmy akcent na warunek – świadomie. Innymi słowy nawet jeżeli okoliczności podsuwają Ci różnego rodzaju inspiracje rozwojowe wybieraj świadomie. Tak długo nie będziesz celnie wybierał, jak długo nie będziesz miał pełnej świadomości kim jesteś? Czego potrzebujesz do rozwoju i dlaczego właśnie tego? Jaką drogą dojdziesz do wymarzonych celów?

Wciąż słuchaj i obserwuj doświadczonych praktyków w ulubionej dziedzinie. Jednak nie rozpraszaj swojej energii rozwojowej. Nie ma prostych recept na sukces. Podążaj za cennymi inspiracjami,  tylko na tyle, aby rozpalić Twój ogień zaangażowania.
To może dać Ci nowy impuls, zarazić Cię ideą. I to jest Super! Jednak jeśli myślisz, że kontakt z nimi zwolni Cię z Twojej odpowiedzialności, albo wypełni Cię po brzegi wewnętrzną motywacją Twoich guru? Jesteś w błędzie. To jest iluzja!

Podsumowując, rozwój to Twoja indywidualna sprawa i Twoja osobista energia. Dysponujesz większą mocą niż jesteś sobie to wyobrazić. Pytanie czy ją wykorzystujesz? Sprawdzaj czy to nadal jest Twoja ścieżka? Sprawdzaj czy to co do Ciebie dociera lub co wybierasz jest Twoim kosztem czy inwestycją w siebie? Wielu już zapłaciło drogo za korepetycje z życia. Te bywają często najdroższe. Inwestuj więc mądrze.

Portret człowieka w rozwoju

Spotykam Cię każdego dnia, w różnych okolicznościach. Przede wszystkim w firmie, w której prowadzę projekty. Ponadto w zespołach, które podlegają głębokim zmianom społecznym w procesach rozwojowych. Podczas  zajęć na uczelni, gdy w przerwach próbujesz znaleźć skuteczne wsparcie w moich kompetencjach i doświadczeniu.

Podobnie bywa w indywidualnych procesach rozwojowych, w których wspólnie pracujemy. Pojawiasz się często w momentach krytycznych dla Ciebie. Scenariusz się powtarza. Przede wszystkim szukasz wsparcia zazwyczaj kiedy jest już “trudno” lub  nawet bardzo “źle”. Rzadko zaczynamy od pełnej głowy marzeń i celów z optymistycznym nastawieniem na najlepsze rezultaty.

Dlatego na początku rzetelnie analizujemy wspólnie Twój przypadek. Przede wszystkim wyłania się zazwyczaj z niego ta sama chaotyczna układanka. Powierzchowność wyborów, rozproszenie działań. Ponadto niekonsekwencja, czasem lenistwo, do którego przyznajesz się z rozbrajającym uśmiechem. Czytałeś już prawie wszystko, co mogło Cię zmotywować. Słuchałeś już prawie wszystkich, którzy wydawali Ci się autorytetami w wybranej dziedzinie rozwoju.

Więc co jest nie tak z tym rozwojem?

Okazuje się, że nie odrobiłeś zadanych lekcji w obszarze uznanych przez Ciebie źródeł. Na przykład po pierwsze uznałeś je za zbyt błahe Twoim zdaniem. W innym przypadku zbyt trudne lub zbyt ambitne. Nie odrobiłeś ich, bo uznałeś że w ogóle nie mogą nic zmienić. Potem sięgniesz po kolejne. Nic to nie zmieni, bez odrabiania zadanych lekcji w praktyce Twojego działania.

Rozwój jest procesem, a  nie epizodem. Najlepiej jeśli jest procesem ciągłym i długofalowym. Konsekwentnym i spójnym. Przede wszystkim opartym na solidnym planie oraz na rzetelnej diagnozie potrzeb. Ponadto na świadomej decyzji podjętej we właściwym czasie. Zaczynamy przypominać wypełnione po brzegi szafy nabytymi impulsywnie ubraniami, ale prawie żadne nie nadaje się do wyjścia z domu przy jakiejś okazji. Często w żadnym nie czujemy się wystarczająco dobrze.

Sam decydujesz jakich narzędzi i metod używasz na ścieżce rozwoju.

Czasem bywa, że w ogóle nie czytasz rozwojowych źródeł. Ponadto uważasz, że to wszystko stworzono dla tych “nawiedzonych tłumów, odwiedzających modne eventy. Być może. Innymi słowy Ty szukasz swojego świętego grala! Wreszcie dochodzisz do ściany. Podobnie jak inni czasem wpadasz w panikę. Potem zmieniasz kanały na Youtube i zaczynasz szukać świeżych motywatorów.

Jednak nadal lubisz tylko krótkie komunikaty, najlepiej infografiki, obrazy, które mają zastąpić 1000 słów. Ponadto męczą Cię zbyt mądre, długie wykłady, artykuły, szkolenia. Nie ufasz mi, że trzeba zrobić dobry plan, że trzeba zacząć od uświadomienia sobie kim jesteś? Jaki masz potencjał? Co jest Twoją najlepszą drogą, a dokąd nie powinieneś iść. Czego co najmniej tymczasem nie powinieneś wybierać!

Denerwuje Cię sama myśl, że do celu prowadzi długa droga. Jednak nadal szukasz wiedzy instant i drogi na skróty, ale ona nie istnieje. Oczywiście jeśli mówimy o prawdziwym rozwoju, o jego trwałych i wymiernych rezultatach.

Podsumowując, tracisz cenny czas! Roztrwaniasz szanse i możliwości. W tym nadmiarze już sam nie masz pewności co jest wartościowe, a co nie? Twój wewnętrzny GPS nie działa. Dlatego często zrywasz kontrakt rozwojowy z samym sobą! Brak obiecywanych rezultatów odbiera Ci motywację, a ta wysyłana przez różne kanały zewnętrzne niestety z założenia ma krótki termin ważności.

Szukasz paliwa wyłącznie na zewnątrz siebie

Kiedy zabieramy się do wspólnej pracy. Sprawdzamy co wpływało dotychczas na Ciebie?  Jakie osiągnąłeś rezultaty? Dzięki czemu je osiągnąłeś ? Jakie wybierałeś drogi i narzędzia? Kto był Twoim autorytetem i przewodnikiem? Czy w ogóle takiego miałeś? Jakie masz motywacje do działania? Do czego dążysz? Co jest Twoim celem? Jakie efekty Cię satysfakcjonują?

W tej analizie zazwyczaj odkrywamy więcej niewiadomych niż można się spodziewać! Jedno jest powtarzającym się leitmotivem – wierzysz, że ktoś, gdzieś, kiedyś, stworzy szybką ścieżkę dostępu do wymarzonego celu. Przepisze Ci receptę cud. Lub pójdziesz na skróty dzięki jednemu lub kilku mocnym przekazom mówców motywacyjnych.

Dlatego żeby Ci szybciej i bardziej pomóc postanowiłam sprawdzić z czego korzystasz. Obejrzałam uważnie wiele źródeł! Do jednych było mi bliżej mentalnie, do innych nieco dalej w formie przekazu. Jednak nie zignorowałam niczego. Ponadto było to dla zaskakująco cenne doświadczenie.

Miliony źródeł rozwojowych wokół Ciebie

Wszystkie inspirujące persony, do których dotarłam, bez względu na to w jakiej formie wspierają Twój rozwój mówili zgoła ciekawe rzeczy. Nie ważne jak. Czasem mocniej, czasem bardziej miękko i elegancko. Poczytałam komentarze, przeanalizowałam reakcje w dłuższym okresie czasu. Każda z form przekazu zyskiwała duży aplauz i zainteresowanie.

Pomyślałam świetnie. Ważne, że jest tego tak wiele. Każdy może coś wybrać dla siebie. Wybrałam do szczegółowej analizy “kołcza majka”

Zaczęłam obserwować dominujący rynek online

Nie tylko ja,  ze mną tysiące obserwujących! To tylko jeden przykład. Jednak skupia pełne sale na organizowanych eventach. Szybko znikające bilety, mogą świadczyć o tym, że dzieje się coś ważnego i  dobrego pod skrzydłami, tego być może dla wielu kontrowersyjnego mentora. To nie jest w tym istotne. Istotne jest to, że ….

nie wystarczy jednak tylko słuchać “kołcza majka“

Naprawdę, nie wystarczy tylko słuchać “kołcza majka” nawet jeśli jego przekaz dociera do Ciebie skutecznie.  Warunek jest jeden. Wiesz czego tam szukasz i potrafisz to rozpoznać i ocenić. Potem już tylko pozostaje Ci wybrane wartości rozwojowe transferować na życie, na Twoją praktykę działania. Innymi słowy, krok po kroku konsekwentnie wdrażać w swój plan zmiany rozwojowej. Jednak nie działaj bezrefleksyjnie. Wciąż sprawdzaj, jakie uzyskujesz efekty?

Jeśli ta droga okaże się szybko dzięki temu mało optymalna, szukaj dalej. Doskonal ten proces w sposób świadomy na miarę Twoich potrzeb, zasobów i zewnętrznych czynników wpływu. Weź pod uwagę zarówno szanse, jak i ograniczenia. Ambitny cel to Twój ambitny cel! Twój rozwój jest niepowtarzalną ścieżką, nawet jeśli chciałbyś, aby był podobny do tych, których podziwiasz. Bądź krytyczny i refleksyjny, bo chodzi o Twój rozwój!

Podsumowując, nie staniesz się nimi, nie tylko dlatego, że warto pozostać sobą. Trudno powtórzyć ich sukces, kopiując dosłownie prezentowane zachowania, bo nimi nie jesteś. Szukaj własnej drogi, oni również nią szli. Ukształtowało ich wiele specyficznych zdarzeń i okoliczności. Posiadają różne talenty. Jednak być może również różne od Twoich. Jeśli nie możesz być kopią już “stworzonego dzieła” – stwórz własne.

Stawiaj sam żagle swojego statku !
Napinaj liny, tak aby płynąć przy sprzyjających warunkach !
Wystawiaj na siły wiatru, którym sam podołasz!
Nawiguj do swoich portów i sprawdzaj czy tam płyniesz !

Jeśli dotrzesz do końca mojego artykułu, mam nadzieję, że zabierzesz z niego to, co dla Ciebie naprawdę może być istotne.
Powodzenia!

Anna Sarowska Gierasimowicz – Careers Compass

Wszędzie pełno informacji dotyczących grubych postanowień noworocznych. Jednak jaki czas jest potrzebny, aby o nich zapomnieć? Czy rzeczywiście potrzebujemy nowego roku, by coś zrobić?

Często mówi się – nowy rok to nowa ja. Nie rzadziej powtarzane są słowa – nowy tydzień to dobry czas, aby zacząć. Zawsze zaś kończy się tak samo.

Fajerwerki poszły w górę, zimne ognie się wypaliły. Szampan został wypity, a cele na nowy rok nagromadziły się w głowie. Pytanie teraz jak zrealizować postanowienia noworoczne? Jak nie stracić zapału, zanim podejmie się działanie? Postaram się dziś trochę pomóc Ci w tej kwestii. Na podstawie swojego doświadczenia w realizacji celów. Choć dla mnie nowy czas, taki jak nowy rok, nie jest powodem do zmian, bo one zachodzą u mnie w ciągu całego roku. Uważam, że to głowa odkrywa w tym procesie kluczową rolę. Nasza gotowość, chęć, determinacja i motywacja do tego by zrobić to co sobie założyliśmy. Nie zmienia to jednak faktu, że to nowy rok to dobry powód by zacząć.

Jak zmobilizować się do działań?

Na starcie skreśl myślenie typu – jak wszyscy to i ja. To nie wyjdzie. Dla mnie podstawą do tego, by coś zrobić jest chcieć samemu to ogarnąć. Idealnie pasuje mi tutaj historyjka “O psie, który nie chciał pić tranu”, którą usłyszałam podczas konferencji od pewnej nauczycielki.

“Pewna Pani miała psa, którego chciała napoić tranem. Ze względu na fakt, że pies był dość spory, poprosiła o pomoc swojego sąsiada. Wspólnie złapali psiaka i starali się umieścić płyn w pysku zwierzaka. Niestety, pies bardzo tego nie chciał. W związku, z czym szarpał się z właścicielką i jej przyjacielem. W pewnym momencie butelka spadła na podłogę, a tran zamiast w psim pysku, wylądował na podłodze. Zrezygnowani osobnicy postanowili dać sobie spokój i udali się do pokoju na poczęstunek. Po chwili usłyszeli dobiegający z kuchni hałas. Zerwali się, by sprawdzić, co się dzieje. Okazało się, że pies zlizuje tran z podłogi.”

. . .

Morał jest bardzo prosty. Na siłę nic się nie zrobi. Jeśli myślisz inaczej, zastanów się, czy kiedy ktoś karze Ci coś zrobić, to rzeczywiście z taką chęcią to realizujesz? Prośby typu: posprzątaj pokój, odrób lekcje, poucz się, itd. Każdy z pewnością zna to i dobrze wie, że reakcja jest podobna do psa, który był zmuszany do wypicia nieznanego napoju. Stroszymy się, denerwujemy i raczej bronimy się, by uniknąć działań. W związku z powyższym, pierwsza zasada – TO TY MUSISZ CHCIEĆ COŚ ZROBIĆ!

Wpływ otoczenia na realizację postanowień noworocznych

Jak wszyscy to i ja działa jeszcze w drugą, destrukcyjną stronę. Wówczas tym bardziej cele są trudne do realizacji, kiedy wokół osoby, którym postanowień noworocznych brakuje. Możesz mieć wrażenie, że i Tobie są one niepotrzebne. Czasem trzeba podjąć decyzję czy idziesz po swoje marzenia, nawet w pojedynkę, czy tkwisz w tym samym miejscu. Bez wątpienia to z kim się spędzamy czas wpływa na to, jak wygląda nasze życie i co w nim osiągamy. W końcu z kim się zadajesz, takim się stajesz. Dlatego dobieraj ludzi mądrze, najlepiej wybieraj tych silniejszych, mądrzejszych i lepszych od siebie. Dzięki nim będziesz mieć inspirację, motywację do działania, by im dorównać. Musisz się natomiast przygotować, że czasem idąc swoją drogą po marzenia, będziesz sam. Pojawią się wątpliwości, strach, lęk, jednak to normalne i przejściowe. Nie odpuszczaj! Na końcu zobaczysz, że było warto.

Jak realizować cele?

Zanim zaczniesz jakieś działanie, potrzebujesz celów. Oczywiście postanowienia noworoczne świetnie się sprawdzą. Jak wyznaczać sobie cele i je realizować poruszałam już na blogu. Pragnę dodać tylko do tego, że osiąganie wyznaczonych celów jest tym łatwiejsze, im dokładniej wiesz, gdzie zmierzasz. Musisz widzieć efekt, który chcesz osiągnąć. W związku z tym nie mów ogólnikowo- chcę schudnąć, nauczę się języka, odłożę pieniądze. Odpowiedz sobie na pytanie “Ile?” oraz “Kiedy?”.

Małymi krokami do celu

Jesteśmy dość niecierpliwi, w związku z czym chcielibyśmy wszystko na już. Tak samo jest z realizacją postanowień noworocznych lub celów. Coś sobie wymyślimy i pragniemy, aby zdarzyło się od razu. Zapominamy o tym, że “Nie od razu Rzym zbudowano”. Jednak żeby nie tracić mobilizacji, warto wyznaczać sobie mniejsze cele, które będą małymi krokami do głównego celu. Tym sposobem szybciej zobaczysz efekty i chętniej będziesz kontynuować działania. Oprócz tego warto dodać, że często nasze pragnienia są ambitne, przez co na początku mogą nam się wydawać ciężkie do realizacji, a nawet nieosiągalne. Małe kroki pozwolą Ci zauważyć, że jest to możliwe i prostsze niż Ci się wydawało na początku. Każdy kolejny stopień będziesz pokonywać chętniej i pewniej.

Jak monitorować realizację celów?

Realizowanie postanowień noworocznych, nowo tygodniowych czy nowo miesięcznych będzie łatwiejsze, kiedy będziesz je po prostu kontrolować. Monitorowanie postępów jest niezbędnym elementem. Pozwoli Ci to na sprawdzenie efektywności Twojej pracy i dostrzeżenie postępów. Oczywiście miara zależy od tego, co chcesz osiągnąć. Natomiast robienie notatek to jeden z najlepszych sposobów na monitorowanie realizacji celów. Sprawdza się niezależnie od tego, co jest Twoim postanowieniem noworocznym. Kwestia w jaki sposób i co będziesz zapisywać. Jeśli Twoim celem będzie schudnięcie, to mierzenie się, ważenie i spisywanie wyników będzie pokazywało Ci progres. Rób podsumowania dnia, tygodnia, miesiąca. Zadawaj sobie pytania: co się udało, co można było zrobić lepiej, co należy poprawić w następnym dniu/tygodniu/miesiącu. Taka technika pomoże Ci poprawić i ulepszyć Twoje działania, przez co będą także wydajniejsze.

Jak zacząć realizować noworoczne postanowienia?

Działaj TERAZ! Realizacja od razu jest najbardziej sprawdzonym sposobem. Odkładanie jest najgorszym, co możesz zrobić. Czas nic nie zmieni, nagle nie zachce Ci się bardziej. Natomiast im dłużej coś będziesz odkładać, tym większe prawdopodobieństwo, że tego nie zrobisz. Jeśli czegoś naprawdę chcesz to znajdziesz w sobie mobilizację, by to zrobić. Jeśli jednak wciąż to przekładasz, to wróć do 1 punktu i zastanów się, czy rzeczywiście tego chcesz. Każdy moment jest dobry, by zacząć. Każde wykonanie działanie związane z postanowieniami noworocznymi zbliża Cię do jego realizacji. Jest jednym z wielu kroków, które musisz wykonać drodze po Twój sukces. Nikt za Ciebie tego nie zrobi. To Twoje życie i Twój wybór – gdzie chcesz być za rok, jak chcesz wyglądać, co robić, jak żyć.

To jak, podejmujesz wyzwanie i zrealizujesz swoje noworoczne postanowienia?

Czym tak naprawdę jest rozwój osobisty? Czy to umiejętność czytania wielu książek? A może nieustanne zdobywanie wiedzy? Ile ludzi, tyle różnych opinii… Czy jednak na pewno? Już niebawem zostanie rzucone na tę sprawę zupełnie nowe światło. Life Balance Congress postanowił połączyć fundamenty ludzkiego życia i zmienić już na zawsze postrzeganie rozwoju osobistego.

Jak osiągnąć przewagę nad innymi?

Świat, w którym żyjemy to przestrzeń rozwoju osobistego. Jest on ogromną wartością dodatnią w życiu. Osoby ambitne, pracowite i inwestujące w swoje naturalne zasoby, wygrywają w przedbiegach na rynku pracy z ich mniej zaradnymi kolegami i koleżankami.

Widać wyraźnie, że ludzki potencjał i chęć rozwoju jest doceniana. Jednostki elokwentne, rozumiejące prawa, rządzące światem, posiadające życiową mądrość popartą akademicką teorią, są na uprzywilejowanej pozycji. Dzieje się tak nie tylko ze względu na większe możliwości wyboru, czy szersze perspektywy. Osoby rozwijające się lepiej radzą sobie w trudnych sytuacjach, relacjach społecznych oraz zyskują, jakże ważne w dzisiejszych czasach umiejętności miękkie.

Life Balance Congress postanowił zadbać o ludzki potencjał. Za cel stawia sobie pomoc człowiekowi w odnalezieniu jego życiowej misji i uwolnieniu, drzemiącej w nim siły. To wydarzenie sprawi, że spojrzymy na rozwój osobisty w zupełnie inny sposób.

Czym jest rozwój osobisty?

Według zbliżającego się wielkimi krokami Life Balance Congress, rozwój osobisty to zjawisko złożone, wymagające holistycznego podejścia.

Już spis wyśmienitych prelegentów z różnych dziedzin oraz wstępny program eventu pokazuje, że rozwoju osobistego nie można zaszufladkować do jednej, określonej kategorii. Składają się bowiem na niego większe i mniejsze dziedziny życia, które dopiero zebrane w całość, tworzą wybuchową mieszankę produktywności, świadomości, mądrości, wiary, kreatywności, ambicji i rozsądku.

Aby przybliżyć uczestnikom tę ideę i pomóc im w jak największym stopniu, Life Balance Congress został podzielony na 3 główne filary:

• Zdrowie
• Biznes
• Rozwój

Dopiero umiejętne połączenie tych kategorii, polegające na odpowiednim ich zbilansowaniu, jest szansą na harmonijne i szczęśliwe życie. Jak jednak ów bilans osiągnąć? Odpowiedź poznamy już 29 listopada.

O rozwoju na Life Balance Congress…

Podczas trzech dni intensywnej, ale przyjemnej nauki, uczestnicy nabędą wiele praktycznych technik i strategii postępowania. Prelegenci światowej sławy przekażą słuchaczom, jak odkrywać swoją misję, budować życiowy balans, wykorzystywać wrodzony potencjał, a także budować wewnętrzny spokój oraz relacje z innymi.

Tematów jest wiele więcej i wszystkie zostaną skrupulatnie omówione oraz okraszone bogatym doświadczeniem prelegentów. Z definicją rozwoju osobistego oraz jego tajemnymi zakamarkami zmierzą się takie persony, jak:

• Mateusz Grzesiak – psycholog, międzynarodowy trener, konsultant, doktor nauk ekonomicznych, autor wielu popularnych książek. Od 17 lat szkoli w 7 językach.
• Neale Donald Walsch – pisarz i dziennikarz. Autor 37 książek o współczesnej duchowości. Jego książka „Rozmowa z Bogiem” stała się międzynarodowym bestsellerem, przetłumaczonym na 35 języków i przeczytanym przez miliony na całym świecie.
• Jairek Robbins – coach, zwolennik ruchu „lifestyle enterpreneur”, mówca motywacyjny.

Różnorodność tematów oraz specjalistów z wielu branż jest gwarancją, że Life Balance Congress zapewni mnóstwo materiału do wdrożenia oraz samotnych przemyśleń.

Spotkajmy się w Hali PTAK Expo!

W każdym człowieku drzemie ukryty potencjał.

Można wątpić, nie wierzyć i śmiać się, ale ludzkość stać na więcej. Zadaniem Life Balance Congress jest pomoc uczestnikom w zrozumieniu tego zjawiska i wyzwoleniu go. Przyczynią się do tego wyjątkowi prelegenci, inspirujące tematy, mnóstwo narzędzi, praktyczne porady, ale także…

Wy, drodzy Uczestnicy!

Tysiące ludzi głodnych wiedzy, z drzemiącym w nich potencjałem, gotowym do uwolnienia i zrzucenia z siebie łańcuchów ograniczeń… Czy to nie brzmi wspaniale? To właśnie uczestnicy tworzą niepowtarzalną atmosferę, przesiąkniętą wiedzą, doświadczeniem i unoszącym się w powietrzu pyłkiem ekscytacji. To Wy powodujecie, że Hala PTAK Expo w Warszawie, 29 listopada wybuchnie i wzniesie się na wyżyny ludzkich możliwości.

Każdy uczestnik jest nie tylko słuchaczem, ale i nauczycielem.

Wszyscy będą mieli niepowtarzalną okazję, aby poznać ludzi, kierujących się podobnymi wartościami, zasadami i realizującymi pokrewne projekty. Life Balance Congress jest niesamowitą szansą, aby zobaczyć siebie w drugim człowieku.

Gdzie jest Twoja droga?

Rozwój osobisty nie jest pustym hasłem, uknutym przez „branżę motywacyjną”. To holistyczne podejście do wykorzystywania potencjału, poszerzania horyzontów i poszukiwania życiowej misji.

Dążenie do rozwoju wcale nie sprowadza się wyłącznie do konsumowania wiedzy. Podobnie, jak nie polega tylko na czytaniu, oglądaniu i słuchaniu. Rozwój osobisty jest doświadczaniem. To właśnie przeżywanie powoduje, że czujemy w swoim życiu postęp i zmiany. Świadome działanie sprawia, że odczuwamy przyjemne ukłucie satysfakcji i nadziei, że zmierzamy w dobrym kierunku.

A Ty? Dokąd zmierzasz?

Może Twoim pierwszym przystankiem będzie Life Balance Congress?

Na temat kobiety niezależnej już słyszałam bardzo dużo teorii. Natomiast kim jest kobieta niezależna? Czy kobieta niezależna może być w związku? Czy kobieta niezależna ma rodzinę? 

Ten stereotyp kobiety niezależnej jest męczący i czas najwyższy się z nim uporać. 

Niezależność dla każdego może mieć inną definicję. Dla jednego będzie to kwestia samodzielności, dla kogoś innego samotności. Dlaczego niezależność często kojarzy się z samolubstwem, egoizmem, samotnością i samowystarczalnością do robienia wszystkiego?

Kim jest osoba niezależna?

Według słownika jest to ktoś niepodporządkowany komuś lub czemuś, samodzielnie podejmujący decyzje o sobie. W tym miejscu mogą już ukazać się głosy krytyki. Przecież każdy ma wolność wyboru. Owszem, teoretycznie tak. Jednak często ta sprawczość oddawana jest osobie trzeciej, przez co ten pierwiastek niezależności zanika. Tutaj możemy wyróżnić różne osoby, którym się podporządkowujemy- partner, rodzina, pracodawca, bądź jakieś grupy społeczne, typu kościół. Czy tylko postępowanie w zgodzie ze sobą świadczy o niezależności?

Otóż nie do końca. Na szkoleniu, którym miałam okazję ostatnio być, usłyszałam definicję niezależności Kamili Rowińskiej. Zdecydowanie jest ona zgodna z moim zdaniem na temat osób niezależnych. Według niej osoba niezależna jest niezależna mentalnie i finansowo. W związku z czym kieruje się swoimi wartościami, postępuje w sposób, który uważa za słuszny, realizuje siebie oraz swoje marzenia. Ponadto, jest w stanie poradzić sobie samodzielnie finansowo.

Kobieta niezależna, a niezależny mężczyzna

W kwestii niezależności u mężczyzn raczej nie ma problemu. Oni są zdecydowani, konkretni, wiedzą co chcą osiągnąć i raczej do tego dążą.  Żony starają się ich wspierać w tej drodze, dlatego przejmują obowiązki domowe, by mężczyzna mógł spokojnie zająć się pracą. Podobnie jest również w kwestii finansowej. Niezależnie czy mężczyzna ma firmę, czy pracuje na etacie, swoje pieniądze posiada.  Inaczej niestety jest w kwestii kobiet. Dopiero od niedawna kobiety zaczynają się starać tę niezależność zdobyć. Nie da się ukryć, że coraz więcej mówi się o tym, aby kobiety nie odsuwały się na drugi plan i realizowały się w tym w czym chcą. Z prostego względu- w związku oboje partnerów jest tak samo ważnych. Co za tym idzie, jedno jak i drugie ma prawo spełniać swoje marzenia i realizować się zawodowo. Od razu wyprowadzę z błędu osoby, które widzą kobietę niezależną jako egoistyczną, samowystarczalną pracoholiczkę. Oczywiście, takie sytuacje również się zdarzają, i to u obu płci. Natomiast warto wziąć pod uwagę fakt, że jest wiele kobiet, które mają pasję i chciałyby rozwinąć w tym aspekcie skrzydła. Zatem co je blokuje?

Stereotyp matki polki

Wjeżdżamy na bardzo ślizgi temat. Część może stwierdzić: “W dupach im się poprzewracało!”. Kiedyś babcie, prababcie wiedziały gdzie ich miejsce- w domu. Podział ten dla wielu był słuszny. Mąż pracujący, całymi dniami poza domem, kobieta w domu “nic nierobiąca”, bo przecież siedzi w domu i zajmuje się dziećmi. Mężczyzny nie wypadało prosić o pomoc, no bo on przecież zmęczony po pracy. Zatem kobiety wypełniając swój żonowo-matkowy obowiązek zasuwały ile sił. Gotowanie, pranie, sprzątanie, wychowywanie… tuż to żadna praca. “One to lubią, one się do tego nadają, one się nie męczą”.

Gówno prawda! Ten stereotyp siedzi w kobietach do dziś. Czują obowiązek zajmowania się domem i chowania dzieci. Na dodatek mają przeświadczenie, że jak zrobią coś same, będzie lepiej, bo jeszcze ktoś coś zepsuje, więc po co to oddelegować. Zatrzymajmy ten pociąg. Dziecko ma dwoje rodziców, którzy mają obowiązek się nim zająć. Tak samo, jak w domu mieszkają domownicy, którzy mają obowiązek o niego zadbać. Wszyscy w domu są równi i każdy może coś zrobić. Czasy się zmieniają i coraz więcej kobiet odchodzi od siedzenia w domu i gospodyniowania. W związku, z czym muszą zdjąć z siebie również ten ciężar matki polki, która wszystko sama zrobi, w innym przypadku się wykończą. Czas odpuścić ten mus, który same często na siebie nakładają, myśleć o sobie i stać się odważniejszymi. Dzięki temu odzyskają wolność osobistą.

Kobieta i mężczyzna na równi

Każdy ma marzenia, ale też każdy ma jedno życie. W związku z tym warto byłoby to tak podzielić, aby każde miało szanse je wykorzystać na maksa. Nie skłamię, kiedy powiem, że bardzo ważne jest, z kim przez to życie idziemy. Ponieważ żeby zrealizowało się każde z partnerów, muszą oni traktować się na równi. Niestety, często się o tym zapomina i kobiety chcąc być dobrymi dla wszystkich dookoła, a szczególnie dla swoich partnerów odkładają swoje pragnienia na później. Ono zaś zazwyczaj nigdy nie następuje. W końcu przychodzi pewien wiek i refleksja, że czas przeminął, a one dla siebie nic nie zrobiły, bo poświeciły się dla innych. Kto temu zawinił? Oczywiście, nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka. Istnieją pary, gdzie to kobieta robi karierę, a mężczyzna zdecydował się przejąć większość obowiązków domowych. Jak i takie, gdzie oboje się realizują i współpracują w domu. Natomiast nadal duża część kobiet stawia każdego ponad siebie.

Nie odkładaj siebie na później!

Jest wiele niezależnych kobiet, które realizują swoje plany biznesowe, posiadając przy tym rodzinę. Z prostego powodu- to się nie gryzie. Można mieć szczęśliwy dom, relację, prowadzić firmę, czy pracować na etacie i osiągać sukcesy. Kwestia tylko odpowiedniego podejścia do sprawy, wyrozumiałości, akceptacji, wsparcia, ale również traktowania siebie na równi. Wtedy każdy ma możliwość rozwinąć skrzydła. Na szczęście coraz częściej się o tym mówi. Również można obserwować wiele niezależnych kobiet. Dla przykładu Pani Swojego Czasu, Kamila Rowińską, Doktor Ania, Edyta Kurek, Katarzyna Miller, Anna Lewandowską, czy Ewa Chodakowską. Co łączy te kobiety, oprócz tego, że odnoszą sukcesy i mają rodziny? Wszystkie chcą, aby inne również zrozumiały, że mogą również się realizować! Wystarczy zmienić swoje myślenie, uwierzyć w siebie i odrzucić przekonania, które to wszystko hamują. Nic nie musisz! Za to możesz wiele!

Stań się kobietą niezależną

Niezależność to nic złego. Kobieta, która daje sobie świetnie sama radę też potrzebuje miłości, wsparcia, wyrozumiałości. Błędem jest myśleć, że jest ona samowystarczalna. Oczywiście, może bywać z nią trudno, ponieważ zna swoją wartość, ma swoje zdanie, wie, czego chcę, dąży do swoich celów, kieruje się swoimi wartościami, ma swoje pieniądze. Jednak mężczyźni mimo swojej niezależności też są czuli, troskliwi, chcą mieć rodzinę i o nią dbają. To, czemu z kobietami niezależnymi miałoby być inaczej?

W odległej galaktyce pośród miliarda gwiazd znajduje się mała planeta, która w większości pokryta jest lasami. Gęstwiny zieleni przeplatane są polanami, na których w dalekich odległościach od siebie znajdują się wioski pełne drewnianych chatek. Życie na planecie mija szybko i pracowicie. Mieszkańcy sami budują domy, produkują ubrania i żywność. Ludzie są zależni od siebie, a przy tym bardzo życzliwi, pomocni i otwarci.

LĘK czy STRACH?

Bystre oko w tej codzienności dostrzeże rodzinę, która różni się od pozostałych. W jednej z chat wraz z rodzicami mieszka siedmioletni chłopiec o imieniu Antoś. Długo wyczekiwane, upragnione dziecko, którego głosu od momentu narodzin nikt nie słyszał. Matka chłopca przy porodzie nie doczekała się pierwszego krzyku malca, co wzbudziło w niej ogromy, paraliżujący lęk, który mocno zakotwiczył się w jej sercu.

Chłopiec dorastając otoczony był ogromną miłością i troską swoich rodziców, którzy rozpięli nad synkiem parasol uczuć, dbając aby już nigdy i niczego w życiu mu nie zabrakło. Antoś był bardzo utalentowanym, wszechstronnym, ciekawym świata chłopcem. Znalazł swój własny sposób na komunikowanie się z otaczającym go światem. Mowę zastąpiły mu rysunki, które kreślił na białych kartkach papieru. Chłopiec dostawał wszystko co narysował. Jego malutki pokój wypełniony był najrozmaitszymi przedmiotami, które były odzwierciedleniem jego rysunków. Jednak w dniu siódmych urodzin Antoś zaczął rysować tylko jeden, powtarzający się obrazek. Na białej kartce rysował trzy czarne kreski. Wszystkie trzy były różnej długości. Wszystkie trzy otaczał czarną pętlą.

W POSZUKIWANIU SZCZĘŚCIA

Zaniepokojeni rodzice chcieli odgadnąć znaczenie obrazka, gdyż ich marzeniem było zapewnić synowi wszystko czego zapragnął. Jednak nic nie było w stanie uszczęśliwić chłopca, z dnia na dzień nikł w oczach, malując ten sam rysunek. Bezsilni rodzice nie wiedząc co uczynić, poprosili o pomoc wodza wioski.

– Wodzu, co widzisz na tym obrazku? – drżącym, ale pełnym nadziei głosem zapytała mama.

– Wydaje mi się, że jest to piłka. – odrzekł wódz.

Rodzice postanowili zostawić Antosia na jedną dobę pod opieką wodza i udali się w poszukiwaniu wskazanego przedmiotu. Kiedy wrócili do domu z przedmiotem, chłopiec wziął kartkę papieru i ponownie namalował trzy kreski otoczone pętlą.

Rodzice nie poddali się. Kolejnego dnia zaprosili w progi swojej chatki miejscową znachorkę.

– Droga Znachorko, co widzisz na tym obrazku? – zapytała matka.

– Moim zdaniem to koło od wózka. – odrzekła.

– Nie znajdziemy w okolicy takiej zabawki – rzekła matka – musimy poprosić stolarza, aby wystrugał nam taki wózek. Zanim dotrzemy do jego warsztatu minie tydzień. Możemy zostawić Antosia pod Twoją opieką?

I tak też rodzice uczynili. Utrudzeni, po siedmiu dniach pieszej wędrówki, wrócili z pięknym drewnianym wózkiem. Antoś wziął do ręki kartkę i narysował trzy czarne, nierówne kreski otoczone pętlą.

Ostatniej szansy na pomoc upatrywali w osobie duchowego z wioski. Wiedzieli, że jest bardzo inteligentnym człowiekiem.

– Ekscelencjo, co widzisz na tym obrazku? – desperacko spytała matka.

– Dla mnie jest to moneta, podobną znalazłem niedaleko jaskini, kiedy się modliłem.  – rzekł duchowy.

– Dobrze pójdziemy tam, ale taka wyprawa zajmie nam prawie miesiąc zaopiekujesz się naszym synem, kiedy my wyruszymy w podróż? – błagalnie prosiła kobieta.

I tak też się stało. Chłopiec został pod opieką duchownych w klasztorze. Po miesiącu rodzice wrócili z monetą. Antoś wziął do ręki czarną kredkę i ponownie narysował trzy nierówne kreski otoczone pętlą.

WIARA I INTUICJA

Po nieudolnych próbach zaspokojenia pragnienia chłopca, matka źle się poczuła, tak jakby dobra energia opuściła jej ciało. Długa, wyczerpująca podróż sprawiła, iż ciężko zachorowała. Straciła wiarę nie tylko w to, że może pomóc synowi, ale również zwątpiła w to, co do tej pory wierzyła.  

Choroba matki postępowała. W tym samym czasie ojciec przestał pracować, ponieważ coraz więcej czasu zabierała mu opieka nad żoną i poszukiwanie szczęścia dla syna. Aż w końcu, sam się załamał, siedział bezczynnie w swoim pokoju, patrząc się w martwy punkt. Pewnego dnia podszedł do niego Antoś, trzymał w ręku kartkę papieru i kolorowe kredki. Usiadł obok ojca, wziął go za rękę i razem zaczęli rysować.  Taty dłoń owładnęła dziwna siła, tak jakby z serca prąd przebiegł do ręki. Nie rozumiejąc skąd się bierze to uczucie, podążał za intuicją, zaczął domalowywać kolorowe linie, kółka i inne kreski.

PRZEBUDZENIE

Ku jego zdziwieniu powstał obraz rodziny trzymającej się za ręce otoczonej promienną pętlą.

Wtedy Antoś krzyknął: – Tak tato to my, nasza rodzina!

– Synu zacząłeś mówić! – odpowiedział ojciec.

– Nie tato, to ty zacząłeś mnie słyszeć! – odpowiedział chłopiec.

– Byliście z mamą tak pochłonięci szukaniem rzeczy, które by mnie uszczęśliwiły, że mój głos do Was nie docierał. Moim największym marzeniem było, abyście razem ze mną cieszyli się z tych rzeczy, które tak ciężko zdobywaliście. Nie miałem radości z tych przedmiotów, bo one zabierały mi Was.

W tym samym momencie do pokoju weszła mam chłopca, promienna, szczęśliwa i zdrowa.