Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to bez wątpienia jedna z prostszych form opodatkowania działalności gospodarczej. Nie wymaga prowadzenia szczegółowych ksiąg rachunkowych, a przedsiębiorcy płacą określoną stawkę podatku od uzyskanego przychodu. Nie oznacza to jednak, że ryczałt jest dla każdego. Istnieją pewne zasady i cechy charakterystyczne, które będą korzystne dla określonej grupy osób! Zobacz i przeczytaj najważniejsze informacje na temat tej formy opodatkowania.

Co to jest ryczałt i na czym polega?

Podstawą opodatkowania ryczałtu jest przychód, a przedsiębiorcy nie mają możliwości pomniejszenia tej kwoty o koszty uzyskania przychodu. Tym samym samo rozliczenie jest znacznie prostsze niż w przypadku zasad ogólnych czy podatku liniowego. Warto mieć jednak na uwadze, że ryczałt może nie być najlepszą formą opodatkowania wśród przedsiębiorców, którzy mają relatywnie wysokie koszty, dotyczące prowadzenia działalności.

Stawki ryczałtu wynoszą od 2% do 17% i zależą od rodzaju prowadzonej działalności. Więcej informacji na ten temat znajduje się w dalszej części artykułu.

Skorzystanie z tej formy opodatkowania nie pozwala na wspólne rozliczenie małżonków lub jako samotny rodzic. Niemożliwe jest również odliczenie od ryczałtu ulgi na dziecko. Do ciekawej sytuacji dochodzi jednak wówczas, gdy dana osoba prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem, a jednocześnie pracuje na etacie (zyski są opodatkowane według skali podatkowej). W takim przypadku można skorzystać z ulgi na dziecko!

Kto może skorzystać z ryczałtu?

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jest dostępny dla osób fizycznych, prowadzących działalność gospodarczą oraz spółek jawnych i cywilnych. Z tej formy opodatkowania mogą również skorzystać przedsiębiorstwa w spadku (sukcesja firmy), a także rolnicy, którzy osiągnęli przychód w ramach rolniczego handlu detalicznego.

Kluczowe jest natomiast, że prawo do ryczałtu przysługuje wówczas, jeśli przychody w poprzednim roku podatkowym nie były wyższe niż 2 miliony euro! Limit dotyczy zarówno działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, jak i spółki (w tym przypadku mówimy jednak o sumie przychodów wszystkich wspólników).

Kto nie może skorzystać z ryczałtu?

Polskie prawo dość jasno wskazuje, kto nie może opodatkować działalności ryczałtem. Ustawa zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wyklucza bowiem te osoby, które:

• czerpią przychody (w całości lub w części) z prowadzenia aptek, kupna i sprzedaży wartości dewizowych, handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, a także wytwarzania wyrobów opodatkowanych akcyzą (wyjątkiem jest wytwarzanie energii elektrycznej z OZE),
• zmieniły profil działalności z prowadzonej samodzielnie na działalność w formie spółki z małżonkiem (i na odwrót – zmieniły działalność w formie spółki z małżonkiem na działalność, która jest prowadzona samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków;
• zmieniły działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego małżonka na działalność prowadzoną przez drugiego małżonka.

Istotne jest również, że nie można skorzystać z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w sytuacji, gdy w ramach działalności będzie dokonywana sprzedaż (lub świadczenie usług) na rzecz obecnego albo byłego pracodawcy w danym roku podatkowym lub poprzednim.

Utrata prawa do ryczałtu

Jeśli w trakcie prowadzenia działalności lub spółki, która jest opodatkowana ryczałtem, dojdzie do złamania którejkolwiek z wcześniej wymienionych zasad (np. uzyskanie przychodu ze sprzedaży wartości dewizowych), wówczas można stracić prawo do stosowania tej formy opodatkowania.

W takiej sytuacji należy płacić podatki według skali podatkowej i prowadzić księgi rachunkowe lub księgę przychodów i rozchodów. Podstawą opodatkowania jest wówczas dochód, uzyskany od dnia utraty prawa do ryczałtu. Tym samym nie ma potrzeby zmiany i korekcji wcześniejszych rozliczeń.

Stawki ryczałtu

Jak wspominaliśmy na początku, stawki ryczałtu zależą od rodzaju prowadzonej działalności. Obecnie wyróżniamy kilka różnych progów podatkowych: 17%, 15%, 14%, 12,5%, 12%, 10%, 8,5%, 5,5%, 3% oraz 2%. Pełną listę wytycznych można znaleźć we wcześniej wspomnianej: Ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Tutaj natomiast przytoczymy kilka przykładów dla każdej stawki ryczałtu.

• 17% dla przychodów, które są osiągane w ramach uprawiania wolnych zawodów (np. tłumacz, adwokat, radca prawny).
• 15% dla przychodów ze świadczenia usług m.in.: reklamowych, parkingowych i fotograficznych.
• 14% dla przychodów ze świadczenia usług w zakresie m.in. opieki zdrowotnej.
• 12% dla przychodów ze świadczenia usług, które dotyczą m.in. wydawania gier komputerowych.
• 10% dla przychodów, które dotyczą usług w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek
• 8,5% dla przychodów, które wynoszą do 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od kwoty 100 000 zł z tytułu m.in. wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych.
• 8,5% dla przychodów z m.in. świadczenia usług w zakresie edukacji.
• 5,5% dla przychodów z m.in. działalności wytwórczej i robót budowlanych.
• 3% dla przychodów z m.in. działalności gastronomicznej z wyłączeniem sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%.
• 2% dla przychodów ze sprzedaży produktów roślinnych lub zwierzęcych, które są przetworzone w sposób nieprzemysłowy.

Jeśli podatnik prowadzi ewidencję w taki sposób, która uniemożliwia określenie rodzaju działalności i wyznaczenie stawki ryczałtu, wówczas podatek wynosi 8,5%.

Ewidencja przychodów w ryczałcie

Jedną z głównych zalet ryczałtu jest możliwość prowadzenia uproszczonej księgowości, która przybiera postać ewidencji przychodów. Należy ją prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy! Obecnie prowadzenie jest możliwe w formie papierowej lub elektronicznej, natomiast od 2023 roku przedsiębiorcy będą zmuszeni korzystać z programów komputerowych.

Ewidencja przychodów w ryczałcie musi zawierać:

• datę wpisu,
• datę uzyskania przychodu,
• kwotę opodatkowanego przychodu, przypisanego dla poszczególnych stawek,
• numer dowodu księgowego, który jest podstawą do dokonania wpisu.

Gotowy wzór ewidencji znajduje się w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 17 grudnia 2021 roku.

Przedsiębiorca jest również zobligowany do posiadania i przechowywania dowodu zakupu towarów. Konieczne jest również prowadzenie ewidencji środków trwałych lub ewidencji zatrudnienia (jeśli firma zatrudnia pracowników).

_______________________________

Jesteś zainteresowany inną formą opodatkowania działalności? Przeczytaj nasze poradniki na temat:

• Skali podatkowej dla przedsiębiorców
• Podatku liniowego w 2022 roku.

Po więcej odpowiedzi zapraszamy do indywidualnego kontaktu z biurem rachunkowym Trasted.

Podatek liniowy jest chętnie wybierany przez przedsiębiorców na formę opodatkowania działalności gospodarczej. Co jednak zmieniło wprowadzenie Polskiego Ładu? Ile wynosi składka zdrowotna i jak jest liczona? Dla kogo jest podatek liniowy i kto zyska na nim najwięcej?

Zostań z nami, bo w biurze rachunkowym Trasted odpowiadamy na najważniejsze pytania!

Na czym polega podatek liniowy?

Podatek liniowy cechuje się stałą stawką opodatkowania – 19%. Bez względu na uzyskiwane dochody, wysokość opodatkowania pozostaje bez zmian. Takie zastosowanie ma zarówno mocne, jak i słabe strony. Oznacza to bowiem, że przedsiębiorca zapłaci 19% podatku zarówno wtedy, gdy osiąga wysokie dochody, jak i niskie. Tym samym warto dokładnie przemyśleć wybór formy opodatkowania działalności gospodarczej!

Przedsiębiorcy, którzy zdecydują się na podatek liniowy, są zobligowani do płacenia zaliczek na podatek dochodowy. Może się to odbywać w formie zaliczek miesięcznych lub kwartalnych albo w uproszczony sposób (liczą się dane historyczne, bez względu na bieżące dochody).

Oczywiście w przypadku braku dochodów, przedsiębiorca nie musi płacić podatku. Taka sytuacja zachodzi wówczas, gdy koszty uzyskania przychodu przewyższają sam przychód. Dochodzi wtedy do sytuacji, kiedy przedsiębiorca osiąga stratę, a nie zysk.

Warto mieć również na uwadze, że podatek liniowy nie pozwala korzystać z wielu ulg podatkowych, w tym również ze wspólnego rozliczania się z małżonkiem!

Kwota wolna od podatku a podatek liniowy

Choć Polski Ład wprowadził wyższą kwotę wolną od podatku, nie dotyczy ona przedsiębiorców na podatku liniowym! Z kwoty wolnej od podatku mogą bowiem korzystać tylko te osoby, które rozliczają się na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Tym samym przedsiębiorcy, którzy chcą skorzystać z tej ulgi w zakresie podatku dochodowego, powinni rozważyć inne opcje niż podatek liniowy.

Składka zdrowotna 2022: podatek liniowy

Polski Ład wprowadził sporo zamieszania, zwłaszcza w zakresie składki zdrowotnej dla osób, prowadzących działalność gospodarczą. Warto więc wiedzieć, że składka zdrowotna 2022 w przypadku podatku liniowego wynosi 4,9% dochodu firmy. Oznacza to, że im większy zysk wygeneruje przedsiębiorca, tym większą składkę zdrowotną zapłaci! Jej wysokość jest natomiast obliczana na podstawie dochodu w miesiącu poprzednim.

Co jeśli przedsiębiorca nie osiągnie zysku, tylko poniesie stratę w danym miesiącu?

Nadal trzeba zapłacić składkę zdrowotną, wynoszącą 270,90 zł!

Taka kwota składki obowiązuje również wówczas, gdy przedsiębiorca osiągnie dochód, który nie przekracza minimalnego wynagrodzenia (według zasady – składka nie może wynosić mniej niż 9% minimalnego wynagrodzenia). W 2022 r. wynosi ono 3010 zł. Ponadto składka 270,90 zł obowiązuje do dochodu w wysokości 5510 zł, ponieważ 4,9% liczone od 5510 zł, daje właśnie kwotę, wynoszącą około 270 zł.

Powyżej dochodów 5510 zł przedsiębiorcy będą musieli płacić wyższą składkę zdrowotną, zależną od wielkości zysków.

Podatek liniowy: dla kogo?

To jedno z najważniejszych pytań, które zadają przedsiębiorcy podczas wyboru formy opodatkowania. Trudno się temu dziwić, ponieważ podatki potrafią „skonsumować” sporą część uzyskiwanych dochodów. Dlatego właśnie jakakolwiek oszczędność w tym zakresie jest na wagę złota.

• Podatek liniowy jest dobrą opcją dla przedsiębiorców, którzy osiągają dochód, przekraczający 120 000 zł. Wówczas nadal płacą oni podatek 19%, zamiast 32% jak to ma miejsce w przypadku skali podatkowej. Nawet po uwzględnieniu kosztów składki zdrowotnej, w tym przypadku podatek liniowy nadal wydaje się lepszą opcją. W przypadku dochodów powyżej 120 000 zł, opodatkowanie na skali podatkowej wynosi bowiem 41% (32% podatku dochodowego + 9% składki zdrowotnej), natomiast na podatku liniowym wynosi ono 23,9% (19% podatku +4,9% składki zdrowotnej).
• Podatek liniowy może być natomiast mniej opłacalny dla przedsiębiorców z mniejszymi dochodami. Warto również pamiętać, że ta forma opodatkowania nie pozwala na korzystanie z wielu ulg. Tym samym nie będzie ona korzystna dla przedsiębiorców, którzy rozważają skorzystanie z poszczególnych ulg podatkowych.

Jeżeli powyższa odpowiedź jest dla Ciebie zbyt ogólna, skontaktuj się z biurem rachunkowym Trasted! Doświadczeni eksperci przeanalizują sytuację Twojej działalności, wysłuchają Twoich potrzeb i zaproponują najlepsze rozwiązanie.

Nie czekaj, tylko opodatkuj swoje dochody w opłacalny sposób!

Jedną z najważniejszych kwestii podczas zakładania firmy, jest wybór formy opodatkowania. Choć skala podatkowa jest powszechnie znana, to od 2022 r. uległa zmianie. Modyfikacje objęły m.in.: składkę zdrowotną, kwotę wolną od podatku oraz progi podatkowe. W konsekwencji opodatkowanie na zasadach ogólnych zmieniło swoją postać, przez co – dla niektórych przedsiębiorców – może być mniej lub bardziej opłacalne, niż wcześniej.

Od zawsze chcemy ułatwiać wszystkim przedsiębiorcom prowadzenie własnej firmy. Z tego więc powodu przedstawiamy najistotniejsze cechy skali podatkowej, które mają największy wpływ na działalność gospodarczą w 2022 r.

Skala podatkowa: opodatkowanie na zasadach ogólnych

Skala podatkowa to podstawowa forma opodatkowania dochodów, polecana głównie tym przedsiębiorcom, którzy osiągają relatywnie nieduże przychody. Ewentualnie może być dobrym rozwiązaniem dla działalności gospodarczych, które mają spore koszty uzyskania przychodu.

Opodatkowanie na zasadach ogólnych zakłada rozliczanie się według dwóch progów podatkowych:

• Do 120 000 zł dochodu rocznie – należy zapłacić 17% podatku (planowane jest obniżenie do 12% – więcej w dalszej części artykułu).
• Powyżej 120 000 zł dochodu rocznie – należy zapłacić 17% podatku od 120 000 zł + 32% od nadwyżki powyżej 120 000 zł.

Opodatkowanie na skali podatkowej uprawnia również do skorzystania z wielu ulg oraz odliczeń podatkowych. Niektóre z nich to:

• ulga na dziecko,
• ulgi na robotyzację,
• ulga na IP BOX,
• ulgi rehabilitacyjne.

Pełna lista znajduje się na rządowej stronie dla przedsiębiorców, gdzie przedstawiono wszystkie ulgi w ramach skali podatkowej.

Jedną z ważniejszych cech charakterystycznych dla zasad ogólnych, jest możliwość rozliczania się ze współmałżonkiem. Taka opcja jest dostępna nawet wtedy, gdy przychody jednego z małżonków nie są opodatkowane według skali podatkowej.

Kwota wolna od podatku

Kwota wolna od podatku to granica dochodu, której nieprzekroczenie w skali roku, oznacza brak obciążenia podatkowego. Obecnie wynosi ona 30 000 zł. Dopóki więc dochód przedsiębiorcy nie będzie większy niż 30 000 zł w skali roku, nie zapłaci on podatku dochodowego.

Nowa skala podatkowa 2022: obniżka PIT do 12%

Projekt ustawy, obniżającej PIT z 17% do 12%, zaskoczył wszystkich. Niewielu przedsiębiorców – i nie tylko – spodziewało się, że ich dochody będą opodatkowane tak niską wartością. Planowane zmiany mają wejść w życie już od 1 lipca 2022 r.

Jak będzie wyglądała nowa skala podatkowa 2022 po zmianach?

• Roczny dochód do 120 000 zł będzie obligował do opłacenia PIT w wysokości 12%.
• Roczny dochód powyżej 120 000 zł obliguje do zapłaty 10 800 zł, a następnie opodatkowania nadwyżki ponad 120 000 zł podatkiem 32%.

Dlaczego przedsiębiorcy muszą płacić 10 800 zł? Skąd wzięła się taka kwota?

Wynika ona z wyliczenia 12% podatku od kwoty 90 000 zł. Jest to bowiem roczny dochód w wysokości 120 000 zł, pomniejszony o kwotę wolną od podatku, wynoszącą 30 000 zł. Biorąc więc pod uwagę, że kwota wolna od podatku odlicza się od rocznego dochodu, wówczas opodatkowaniu podlega pozostała reszta.

W przypadku przedsiębiorcy, zarabiającego na granicy przedziału między niższym a wyższym opodatkowaniem (120 000 zł), kwota do opodatkowania wynosi więc 90 000 zł. Stąd bierze się podatek do zapłaty w wysokości 10 800 zł.

Zmiana kwoty zmniejszającej podatek

Projekt ustawy zakłada pozostawienie kwoty wolnej od podatku bez zmian, dlatego pojawi się nowa kwota, zmniejszająca podatek. Będzie ona wynosiła 3 600 zł, co jest równowartością 12%, wyliczonych z kwoty wolnej od podatku – 30 000 zł.

Tym samym kwota zmniejszająca zaliczki na podatek dochodowy będzie wynosić 300 zł (3600 zł podzielone na 12 miesięcy).

Koniec ulgi dla klasy średniej

Choć nie jest to tematem naszego wpisu, przypominamy, że projekt ustawy, który obniża stawkę PIT, zakłada również likwidację ulgi dla klasy średniej. Według ustawodawcy z ulgi będą mogły nadal skorzystać te osoby, dla których rezygnacja z ulgi, okazałaby się niekorzystna.

Składka zdrowotna 2022: zasady ogólne

Jedną z największych kontrowersji Polskiego Ładu, była zmiana w zakresie składki zdrowotnej w opodatkowaniu zasadami ogólnymi. Ustawodawca wprowadził bowiem wysokość składki zdrowotnej, liczonej od uzyskanego dochodu. Aktualnie wynosi ona 9% od dochodów i nie może być obniżona ani odliczona od podatku!

Co więcej, wysokość składki zdrowotnej nie może być niższa niż 270,90 zł. Minimalna składka zdrowotna 2022 została ustalona na podstawie minimalnego wynagrodzenia, które wynosi 3010 zł brutto.

Filozofia minimalnej składki zdrowotnej zakłada, że nawet jeśli – pewnego miesiąca – nie osiągnie się dochodu, nadal należy zapłacić wskazaną składkę w ramach ubezpieczenia zdrowotnego.

Analogicznie, jeśli miesięczne dochody przekroczą 3010 zł, zapłaci się więcej. Im więc wyższy dochód, tym większą składkę zdrowotną należy zapłacić. Aby łatwiej odnaleźć się w zmianach ubezpieczenia zdrowotnego, ZUS przygotował kalkulator do obliczania wysokości składki zdrowotnej.

Zmianie uległ również termin opłacania składek ZUS – nie tylko w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. Obecnie jest to 20. dzień miesiąca dla przedsiębiorców, prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą.

Czy opodatkowanie na zasadach ogólnych jest opłacalne?

Nie traktuj naszego artykułu, jako indywidualnej porady biura rachunkowego. Choć przedstawiliśmy Ci fakty i aktualną sytuację, nie znamy profilu Twojej działalności gospodarczej, specyfiki biznesu, branży ani Twoich potrzeb. Bez wątpienia opodatkowanie na zasadach ogólnych ma mnóstwo zalet, ale czy w Twoim przypadku jest bardziej opłacalne od podatku liniowego albo ryczałtu?

Na to pytanie możemy Ci odpowiedzieć tylko po indywidualnym kontakcie, podczas którego poznamy Twoją działalność oraz jej specyfikę.

Nadrzędnym celem przedsiębiorcy jest minimalizowanie wydatków i maksymalizowanie zysków, czyli osiąganie jak najwyższych dochodów. Kontrowersyjnym sposobem realizacji tego zadania są raje podatkowe. Korzystanie z nich to jedna z optymalizacji, która pozwala na redukcję zobowiązań podatkowych.

Czy jednak tego typu działania są legalne?

Czym są raje podatkowe?

Rajami podatkowymi potocznie określamy te państwa lub miejsca, które mają szczególnie przychylne prawo do prowadzenia biznesu przez przedsiębiorców z innych krajów oraz atrakcyjne regulacje podatkowe.

Warunki – w tego typu miejscach – są tak sprzyjające, że budzą kontrowersje i sprzeciw, zwłaszcza tych państw, których rodzime przedsiębiorstwa korzystają z tego typu rozwiązań. Trudno się temu dziwić, gdyż w ten sposób następuje odpływ kapitału z krajowej gospodarki.

Nie ma jednolitej definicji raju podatkowego, ponieważ sposób patrzenia na regulacje prawne danego państwa, zależy od przepisów, panujących w kraju ojczystym. Tym samym przedsiębiorca z Chin może mieć inne pojęcie raju podatkowego, niż przedsiębiorca z Polski.

Cechy charakterystyczne, które wyróżniają raje podatkowe, to:

• bardzo niskie podatki,
• mało przejrzyste przepisy podatkowe,
• możliwość opodatkowania dochodów przez przedsiębiorców, bez konieczności rejestracji działalności na terenie danego kraju.

Tego typu państwa zazwyczaj niechętnie współpracują z organami podatkowymi innych krajów. Oznacza to, że nie udzielają informacji zagranicznym instytucjom na temat przedsiębiorców, którzy opodatkowali dochody na ich terenie.

Jak działają raje podatkowe?

Sposób działania rajów podatkowych budzi wątpliwości w zakresie ich legalności.

Najczęściej wygląda to w ten sposób, że firma – aby uniknąć płacenia wysokich podatków – przekierowuje część swoich zysków do kraju, w którym są znacznie niższe podatki. Aby tego dokonać, firma otwiera spółkę w raju podatkowym.

Ów spółka – oficjalnie – świadczy usługi dla głównej firmy, pobierając wysokie wynagrodzenie. W konsekwencji główna firma – według prawa – osiąga niskie dochody, ponieważ generuje ogromne – często zawyżone – koszty. Z kolei spółka uzyskuje duży dochód, ale jest on opodatkowany niski stawkami, według przepisów w raju podatkowym.

Transfer zysków – z firmy głównej do spółki – zachodzi również wtedy, gdy firma sprzedaje swoje towary spółce w cenie kosztów ich wytworzenia. Wówczas firma nie osiąga żadnych dochodów (zyski ze sprzedaży równoważą koszty wytworzenia), co przekłada się na niemalże zerowe podatki. Następnie spółka sprzedaje towary po wyższej cenie, od których albo płaci niski podatek, albo nie płaci go wcale. W rezultacie powstaje „czysty zysk”, który oficjalnie zasila konto spółki, ale tak naprawdę jest częścią głównej firmy.

Ile podatku płaci Amazon?

Powyższe działanie prowadzi często do kuriozalnych sytuacji.

Międzynarodowe koncerny, które są warte miliardy dolarów, nie płacą żadnych podatków w niektórych krajach, w których prowadzą działalność, gdyż transferują zyski do podatkowych rajów.

Przykładem jest globalny gigant Amazon.

Według „The Guardian” w 2020 r. europejska filia koncernu – Amazon EU SARL – osiągnęła ze sprzedaży towarów w Europie około 44 mld euro, a mimo to nie zapłaciła żadnego podatku. Było to możliwe, choćby dlatego, że firma przesuwała swoje zyski do Luksemburga, gdzie panują przyjazne regulacje podatkowe.

Czy to było legalne?

Tak, a jednym z dowodów jest fakt, iż Amazon wygrał spór z Komisją Europejską, podczas którego wykazano, iż Luksemburg nie traktował amerykańskiej firmy w szczególny sposób i nie naruszył zasad pomocy państwa.

Raje podatkowe w 2021: pełna lista

Rada Unii Europejskiej od 2017 r. publikuje wykaz rajów podatkowych. Najnowsza wersja – przyjęta 5 października 2021 r. – obejmuje:

• Fidżi
• Samoa Amerykańskie
• Guam
• Palau
• Panamę
• Samoa
• Trynidad i Tobago
• Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
• Vanuatu

Z powyższej listy – w porównaniu do poprzedniego wykazu – zniknęły natomiast:

• Seszele
• Dominika
• Anguilla.

Trzy powyższe kraje zobowiązały się bowiem do wdrożenia pewnych zmian w systemie podatkowym, który ma stać się mniej kontrowersyjny i bardziej konkurencyjny.

Raje podatkowe w Europie

Według oficjalnych danych, w Europie nie istnieją raje podatkowe. Jak jednak pokazuje rzeczywistość, można śmiało przyjąć, iż w Europie funkcjonują państwa, które mają bardzo przyjazny system podatkowy dla przedsiębiorców z zagranicy.

Państwa europejskie, które mają przyjazny system podatkowy, to przede wszystkim:

• Cypr
• Monako
• Andora
• Malta
• Gibraltar
• Liechtenstein
• Luksemburg.

Powyższe państwa nie spełniają jednak „wymagań”, mogących zaklasyfikować je do rajów podatkowych.

Czy korzystanie z rajów podatkowych jest legalne?

Wykorzystanie rajów podatkowych to jedna z form optymalizacji podatkowej, która jest legalna. Optymalizacja zakłada bowiem unikanie płacenia podatku, co jest zgodne z prawem w przeciwieństwie do uchylania się tej zapłaty.

Warto jednak zwrócić uwagę na inną kwestię.

Korzystanie z rajów podatkowych nie jest aprobowane przez rządy państw, ani opinię publiczną. Choć takie działanie nie jest oszustwem, często spotyka się z krytyką społeczeństwa i poszczególnych branż. Uchodzi ono bowiem za nieetyczne oraz niewspierające rodzimej gospodarki.

Faktem jest jednak, że bez względu na subiektywną opinię, raje podatkowe są legalnym sposobem na optymalizację podatkową, z której ochoczo korzysta wielu przedsiębiorców, sportowców czy celebrytów na całym świecie.

O ile oczywiste jest, że osoba bezrobotna – zarejestrowana w Urzędzie Pracy – nie może wykonywać pracy zarobkowej w ramach umowy o pracę, o tyle wątpliwości budzą inne formy zatrudnienia, jak umowy cywilnoprawne. Nie wszyscy jednak wiedzą, że prawo polskie jest w tej kwestii niezwykle precyzyjne! Warto więc dowiedzieć się już teraz, czy osoba bezrobotna może pracować na umowie zlecenie lub o dzieło.

Kim jest osoba bezrobotna?

W celu dokładnego przedstawienia opisywanego problemu, należy zrozumieć, kim jest osoba bezrobotna. Według prawa do nabycia statusu osoby bezrobotnej nie można:

• być zatrudnionym,
• wykonywać innej pracy zarobkowej,
• złożyć wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (być przedsiębiorcą).

Osoba bezrobotna cechuje się również tym, że jest pełnoletnia (w wieku produkcyjnym), nie odbywa kary pozbawienia wolności, a także jest osobą nieuczącą się. Co więcej, za bezrobotną uważa się tę osobę, która nie posiada więcej niż 2 hektary powierzchni rolnej.

Pojęcie „bezrobotnego” jest jasne, ale co z definicją „innej pracy zarobkowej”? To właśnie interpretacja tego zapisu wywołuje trudność wśród wielu osób.

Czym jest „inna praca zarobkowa”?

Rozwikłanie tajemnicy tego pojęcia dostarcza „Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” z dnia 20 kwietnia 2004 roku. W art. 2 ust. 1 i pkt 11 znajduje się bowiem zapis, informujący, iż inna praca zarobkowa oznacza:

„[…] wykonywanie pracy lub świadczenie usług na podstawie umów cywilnoprawnych, w tym umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy o pomocy przy zbiorach w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników albo wykonywanie pracy w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych.”

Ważne jest również zaznaczenie, iż z perspektywy prawa nie ma żadnego znaczenia, czy z tytułu innej pracy zarobkowej, jest osiągane wynagrodzenie przez osobę bezrobotną lub starającą się o tenże status. Co więcej, bez znaczenia pozostaje również okres, na jaki została zawarta umowa, klasyfikowana, jako inna praca zarobkowa. Tym samym umowa o dzieło lub umowa zlecenie może trwać nawet przez jeden dzień, aby już utracić status osoby bezrobotnej lub uniemożliwić jego nabycie.

Do kiedy należy przekazać informację do Urzędu Pracy o podjęciu zatrudnienia?

Jeżeli osoba o statusie bezrobotnego podejmie zatrudnienie (także w formie innej pracy zarobkowej), musi w ciągu 7 dni przekazać tę informację do Urzędu Pracy. W związku z przekazaną informacją traci się oczywiście status osoby bezrobotnej oraz wszelkie prawa do zasiłków dla bezrobotnych. Wraz z informacją o podjęciu zatrudnienia należy również zgłosić okoliczności, które doprowadziły do utraty statusu bezrobotnego, a także prawa do zasiłku.

Jeżeli natomiast osoba bezrobotna nie poinformuje Urzędu Pracy o podjęciu zatrudnienia, a pobierała świadczenia pieniężne, musi w ciągu 14 dni od poinformowania o podjęciu zatrudnienia, zwrócić kwoty świadczenia wraz z przekazaną zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne.

Czy osoba bezrobotna może prowadzić działalność nierejestrowaną?

Przypominamy, iż według prawa działalność nierejestrowana nie może osiągać przychodu miesięcznego, przekraczającego 50% minimalnego wynagrodzenia brutto. Co więcej, osoba, które chce prowadzić ów działalność, nie może w ciągu poprzednich 60 miesięcy wykonywać działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę specyfikę działalność nierejestrowanej, nie jest ona przeszkodą w posiadaniu lub ubieganiu się o status osoby bezrobotnej. Należy jednak pamiętać, że rejestracja w Urzędzie Pracy jest jednoznaczna z zaakceptowaniem stanu gotowości do podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Tym samym działalność nierejestrowana nie może przeszkadzać w stawianiu się w Urzędzie Pracy w wyznaczonych terminach czy przyjmowaniu proponowanych form wsparcia.

Wszelkie formy usprawiedliwiania się działalnością nierejestrowaną są więc z góry skazane na porażkę.

Czy osoba bezrobotna może pracować na umowie zlecenie?

Podsumowując informacje i fakty zgromadzone w niniejszym artykule, można z całym przekonaniem stwierdzić, iż osoba bezrobotna nie może pracować na umowie zlecenie, umowie o dzieło, ani podejmować żadnej innej formy zatrudnienia, określanej również jako „inna praca zarobkowa”. Bez przeszkód można natomiast prowadzić działalność nierejestrowaną. W tym jednak przypadku należy pamiętać, iż prowadzona działalność nie może przeszkadzać w przyjmowaniu form wsparcia od Urzędu Pracy.

Po szczegółowe informacje lub indywidualne porady zapraszamy do kontaktu z biurem rachunkowym Trasted!