Ostatnie dni grudnia to wyjątkowy czas dla przedsiębiorców. Wszystko za sprawą kilku pilnych obowiązków, które powinny zostać przez nich spełnione. O czym musi pamiętać przedsiębiorca na koniec roku, jeśli chce zadbać o rozwój firmy, wzrost dochodów i bezpieczne działanie zgodne z prawem?

Przypominamy o najważniejszych aspektach prawnych, podatkowych i biznesowych. Zobacz, czy zrealizowałeś je wszystkie i sprawdź, czy na pewno zrobiłeś to we właściwy sposób!

Zmiana formy opodatkowania

Koniec roku to doskonały czas, aby podsumować działania biznesowe, podejmowane na przestrzeni ostatnich 12 miesięcy. Podczas analizy warto zwrócić uwagę na uzyskiwane dochody, a także kwotę płaconych podatków. Na podstawie uzyskanych wyników należy zastanowić się, jaka forma opodatkowania jest najlepszym rozwiązaniem.

Przypominamy, że przedsiębiorcy mogą zdecydować się na:

• skalę podatkową,
• podatek liniowy,
• ryczałt,
• kartę podatkową,
• inne formy opodatkowania.

W skali podatkowej obowiązuje dwa progi: 17% oraz 32%, które wylicza się na podstawie uzyskiwanych dochodów. Z kolei podatek liniowy jest stały i wynosi 19% bez względu na wysokość zarobków. Po przeanalizowaniu sytuacji finansowej firmy może się okazać, że lepszym rozwiązaniem będzie przejście ze skali podatkowej na podatek liniowy (lub na odwrót) albo skorzystanie z ryczałtu, który od 1 stycznia 2021 roku uległ zmianie!

Z ryczałtu mogą skorzystać przedsiębiorcy, których dochód wynosi 2 000 000 euro, a najwyższa forma opodatkowania została zmniejszona do 17%. Co więcej, dotychczasowe siedem stawek zastąpiono ośmioma.

Czas na zmianę formy opodatkowania jest do 20 dnia miesiąca, po miesiącu, w którym został zarejestrowany pierwszy dochód w nowym roku. Oznacza to, że jeśli przedsiębiorca uzyska dochód w styczniu 2021 roku, czas na zmianę formy opodatkowania jest do 20 lutego 2021.

Wyjątkiem jest zmiana na kartę podatkową, którą należy zgłosić do 20 stycznia.

Obniżenie kwoty podatku dochodowego

Końcówka roku to ostatnia możliwość na obniżenie podatku dochodowego, płaconego za mijający rok. Można tego dokonać poprzez zakupy firmowe, które zwiększą koszty uzyskanego przychodu. W rezultacie przedsiębiorcy powinni rozważyć zakup m.in.: środków trwałych, towarów, oprogramowania komputerowego, abonamentu za usługi lub innych środków, które można wliczać do kosztów uzyskanego przychodu.

Przygotowanie się na zmiany w przepisach prawnych

Jedną z najważniejszych odpowiedzi na pytanie, o czym musi pamiętać przedsiębiorca na koniec roku, jest znajomość, zmieniających się przepisów prawnych. Od zgromadzonej wiedzy zależy bezpieczne prowadzenie firmy bez obaw o łamanie prawa. W tym celu warto na bieżąco śledzić portale i blogi branżowe, Dziennik Ustaw lub skonsultować się z biurem rachunkowym, które dodatkowo może przygotować firmę przedsiębiorcy na zmiany prawne.

Mały ZUS Plus nie tylko dla nowych przedsiębiorców

Nie tylko nowi przedsiębiorcy mogą skorzystać z ulg podatkowych!

Choć „Ulga na Start” jest zarezerwowana dla nowopowstających firm, to z „Małego ZUS-u+” mogą korzystać istniejące już przedsiębiorstwa. Wystarczy spełnić kilka podstawowych wymogów. Zaliczamy do nich m.in.:

• niższy przychód roczny niż 120 000 zł,
• minimum 60 dni prowadzenia działalności w roku poprzednim,
• niewykonywanie usług wobec byłego pracodawcy.

Więcej o uldze można przeczytać w naszym artykule na temat „Małego ZUS-u+”. Zachęcamy do zapoznania się z nim, ponieważ kilkuminutowa lektura może zaowocować płaceniem niższych składek na rzecz ZUS-u nawet przez 36 miesięcy!

Remanent

Odpowiadając na pytanie, o czym musi pamiętać przedsiębiorca na koniec roku, nie sposób pominąć obowiązkowego remanentu. Ma on na celu kontrolę dokumentów księgowych i sprawdzenie majątku firmy. Remanent to „spis z natury”, w którym są ujmowane wszystkie rzeczy i przedmioty, które znajdują się w obrocie handlowym przedsiębiorstwa, ale nie zostały sprzedane. Kluczową kwestią jest umieszczenie ich w spisie, a następnie podanie ich dokładnej ceny. Od wartości remanentu zależy bowiem m.in.: wysokość podatku dochodowego, płaconego za mijający rok.

• Jeśli więc na koniec roku jest więcej towaru niż na początku: podatek dochodowy jest wyższy.
• Jeśli natomiast na koniec roku jest mniej towaru niż na początku: podatek dochodowy jest niższy.

Właśnie z tego powodu wielu przedsiębiorców urządza wyprzedaże i promocje w grudniu, aby pozbyć się zalegającego towaru, co przyczynia się do płacenia niższego podatku dochodowego. Co ciekawe, także firmy świadczące usługi muszą wykonać remanent, nawet jeśli miałby on być zerowy.

O czym musi pamiętać przedsiębiorca na koniec roku?

Jeśli jesteś przedsiębiorcą, któremu nie jest obojętny los własnej firmy, pamiętaj, że koniec roku to Twoja szansa na:

• zmianę formy opodatkowania,
• skorzystanie z Małego ZUS-u+,
• zapoznanie się z nowościami prawnymi,
• wykonanie spisu z natury,
• obniżenie kwoty podatku dochodowego.

Co więcej, zalecamy przedsiębiorcom dokładną analizę finansową firmy (także przy wsparciu księgowych), podsumowanie zrealizowanych celów biznesowych i określenie nowych na nadchodzący rok. Warto więc obiektywnie spojrzeć na minione 12 miesięcy i sprawdzić, które segmenty firmy potrzebują największej pomocy, a które można dodatkowo usprawnić.

Na koniec nie zapominajmy jednak, że przedsiębiorca jest też człowiekiem. Pomimo obowiązków powinien więc zadbać o swój odpoczynek, aby nabrać świeżości i sił wobec nowych wyzwań, czekających na niego w nadchodzącym roku.

Jeśli potrzebujesz pieniędzy na rozpoczęcie działalności gospodarczej i dalsze inwestycje biznesowe, powinieneś sprawdzić dostępne opcje dofinansowania. Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy są bezzwrotne i pozwalają na m.in.: zakup potrzebnego sprzętu i realizację pomysłów biznesowych. W poniższym artykule wyjaśniamy:

• Kto może skorzystać z dofinansowania na rozpoczęcie działalności?
• Ile wynosi dofinansowanie?
• Jak zdobyć dotacje z urzędu pracy na założenie firmy?
• W jaki sposób zwiększyć swoje szanse?
• Jak dobrze i mądrze wykorzystać dotacje?

Zapraszamy do 6-minutowej lektury, dzięki której możesz zyskać kilkadziesiąt tysięcy złotych.

Kto może skorzystać z dofinansowania na rozpoczęcie działalności?

Celem dotacji z urzędu pracy na otworzenie firmy jest walka z bezrobociem i promowanie przedsiębiorczości. W rezultacie z dofinansowania skorzystać mogą tylko te osoby, które:

• mają status osoby bezrobotnej,
• nie są studentami studiów dziennych,
• w ciągu 12 miesięcy przed złożeniem wniosku o dotacje, nie odmówiły (bez uzasadnienia) przyjęcia proponowanej pracy lub stażu albo nie przerwały trwającego szkolenia, zaproponowanego przez urząd.

Urzędy pracy w indywidualny sposób regulują natomiast kwestię czasu, jaki musi minąć od zarejestrowania się, jako osoba bezrobotna, do możliwości złożenia wniosku o dofinansowanie na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Należy więc sprawdzić ten aspekt w swoim urzędzie pracy!

Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy nie przysługują osobom, które:

• w ciągu 12 miesięcy przed złożeniem wniosku prowadziły firmę,
• w ciągu 2 lat przed złożeniem wniosku popełniły przestępstwo gospodarcze,
• otrzymały już dotacje z urzędu pracy na założenie firmy,
• w tym samym czasie starają się o te same dotacje, ale w innym urzędzie pracy.

Dofinansowanie można podzielić na to, które jest wypłacane osobom przed i po 30 roku życia. Osoby młodsze zazwyczaj mogą skorzystać z Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER), a osoby starsze z Regionalnych Programów Operacyjnych. Warto wszystkie wytyczne skonfrontować z wewnętrznymi regulacjami każdego z urzędów, ponieważ mogą się one od siebie różnić.

Ile wynosi dofinansowanie z urzędu pracy na otwarcie firmy?

Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy mogą wynosić maksymalnie 6-krotność przeciętnego (średniego) wynagrodzenia w Polsce. Biorąc pod uwagę, że obecnie wynosi ono ponad 5300 zł, osoby bezrobotne mogą liczyć maksymalnie na dotacje w wysokości około 32 000 zł.

W rzeczywistości ostateczna kwota dofinansowania jest ustalana przez poszczególne urzędy i może wahać się od 12 000 zł do 25 000 zł. Ostateczna wartość zależy od wielu czynników, choćby od sumy, jaką otrzymały urzędy na wypłacanie dofinansowań dla przedsiębiorców.

Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy należy wydać w ciągu 30 dni od ich otrzymania. W ten sposób warto dysponować, chociaż minimalnymi finansami własnymi na opłacenie najważniejszych kosztów, związanych z prowadzeniem działalności, np. podatków, czynszu lub rat za zakupiony sprzęt.

Jak zdobyć dotacje z urzędu pracy na założenie firmy?

Pozyskanie funduszy na rozpoczęcie działalności gospodarczej zaczyna się od złożenia wniosku wraz z załącznikami (m.in.: biznesplan, referencje, certyfikaty), wskazanymi w regulaminie właściwego urzędu pracy. Rozpatrywanie wniosków trwa około miesiąca, w ciągu którego są sprawdzane takie elementy jak:

• poprawność wypełnienia wniosku,
• kwalifikacje zawodowe osoby składającej wniosek,
• doświadczenie zawodowe,
• ocena planowanej działalności (także na podstawie dołączonych do wniosku dokumentów).

Pomyślne rozpatrzenie wniosku pozwala podpisać umowę z urzędem pracy i poręczycielem, który stanowi zabezpieczenie finansowe na wypadek konieczności zwrotu dofinansowania. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy dotacja zostanie wykorzystana w niewłaściwy sposób, zostaną złamane warunki umowy lub nowopowstała firma upadnie przed upływem 12 miesięcy.

Po zabezpieczeniu finansowym przez poręczyciela, wnioskodawca musi założyć działalność gospodarczą w czasie, wskazanym na umowie. Z kolei po jej podpisaniu dofinansowanie trafi na konto osoby składającej wniosek w ciągu kilku dni.

Jak zwiększyć swoje szanse na pieniądze z urzędu pracy?

Choć decyzja w sprawie przyjęcia lub odrzucenia wniosku o dotacje leży poza zasięgiem osoby bezrobotnej, może ona zwiększyć swoje szanse na uzyskanie dofinansowania podczas składania wniosku.

Pierwszym elementem jest biznesplan, który zazwyczaj jest wymagany do złożenia wniosku o dotacje z urzędu pracy. Dzięki niemu urzędnicy lepiej zrozumieją ideę przedsiębiorstwa. Warto dokładnie przemyśleć i zaplanować przyszłe działania oraz inwestycje biznesowe, a następnie nakreślić spójny i realny plan firmy. Im rzetelniejszy on będzie, tym większe szanse na pozytywne rozpatrzenie wniosku. Nawet jeśli dany urząd pracy nie wymaga biznesplanu: warto go stworzyć, w celu podniesienia własnych szans.

Drugim elementem jest wkład własny finansowy i rzeczowy. W składanym wniosku warto zaznaczyć, jakie fundusze własne posiada osoba bezrobotna na założenie firmy oraz jaką infrastrukturę (maszyny, urządzenia, sprzęt) już zgromadziła, w celu płynnego i skutecznego prowadzenia firmy. Dzięki zaznaczeniu wysokości wkładu własnego, urzędnicy dostrzegą zaangażowanie przedsiębiorcy do założenia, prowadzenia i rozwijania działalności gospodarczej. W rezultacie składany wniosek ma większe szanse na pozytywne rozpatrzenie.

Jak dobrze wykorzystać dotacje na otworzenie firmy?

Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy należy wykorzystać wyłącznie na cele, związane z działalnością gospodarczą. Oznacza to, że przedsiębiorca – zgodnie z prawem – może zakupić m.in.: maszyny, urządzenia, oprogramowanie lub materiały reklamowe, jeśli wspierają one jego firmę i są zgodne z przedmiotem prowadzonej działalności. Warto jednak ponownie zapoznać się z wewnętrznymi regulacjami danego urzędu pracy i zapisami na zawartej umowie, ponieważ mogą znajdować się w niej konkretne wytyczne, dotyczące rodzajów dóbr, jakie można zakupić z przyznanych pieniędzy.

W efektywnym wykorzystaniu dofinansowania pomoże niewątpliwie wcześniej sporządzony biznesplan. To właśnie dlatego warto przygotować go w rzetelny sposób, ponieważ można z niego korzystać wielokrotnie w trakcie prowadzenia przedsiębiorstwa. Warto więc zakupić niezbędne do pracy narzędzia i urządzenia, zainwestować w reklamę i strategie marketingowe, a także pozyskać niezbędny towar i materiały do rozpoczęcia działalności.

Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy

Bezzwrotne dotacje z urzędu pracy na założenie firmy są w zasięgu Twojej ręki. Jeśli spełniasz podstawowe wytyczne, wskazane w regulaminie właściwego urzędu i jesteś naprawdę zdecydowany nie tylko na założenie, ale i prowadzenie działalności, powinieneś złożyć wniosek o dofinansowanie. Dołącz do niego informacje o wkładzie własnym, sporządź rzetelny i realny biznesplan, a także zamieść uzyskane do tej pory certyfikaty i referencje, które potwierdzają Twoje kwalifikacje. W ten sposób możesz uzyskać nawet 30 000 zł, które pozwolą Ci zakupić potrzebny sprzęt, towar i materiały dla biznesu. Dotacje z urzędu pracy na założenie firmy pozwalają realizować marzenia o dochodowym przedsiębiorstwie i niezależności finansowej. Sprawdź, jakie warunki oferuje Twój urząd pracy!

Delegacja krajowa i zagraniczna jest praktykowana przez wiele przedsiębiorstw. Korzystają z niej zarówno pracownicy, jak i pracodawcy. W celu przybliżenia realiów prawnych i finansowych podróży służbowych, przygotowaliśmy poradnik. Wyjaśniamy w nim: czym jest podróż służbowa, jak rozróżnić delegację od oddelegowania, ile wynosi dieta krajowa, a ile dieta zagraniczna oraz jak wygląda rozliczenie delegacji pracowników i pracodawców.

Czym jest podróż służbowa?

Podróż służbowa (zwana również delegacją) to czynność, która może dotyczyć zarówno pracodawcy, jak i pracownika.

Najczęściej odnosi się ona do sytuacji, w której to pracodawca wydaje polecenie pracownikowi, aby ten – w ramach wykonywania swoich obowiązków zawodowych – udał się do innej miejscowości niż ta, w której znajduje się siedziba firmy lub jego stałe miejsce pracy. Termin „stałe miejsce pracy” może odnosić się nawet do całego województwa. Przykładem jest firma budowlana i usługi wykonywane poza jej siedzibą.

Z tytułu podróży służbowej pracownikowi przysługuje m.in.: zwrot kosztów (np. za transport i nocleg) oraz dieta krajowa lub zagraniczna (w zależności od miejsca delegacji), z których każdy pracodawca powinien się rozliczyć. W jaki sposób tego dokonać, reguluje art. 775 Kodeksu Pracy.

Podróż służbowa może również dotyczyć osób, prowadzących działalność gospodarczą. W ich przypadku delegacja oznacza każdy wyjazd poza miejsce prowadzenia firmy, o ile jest on związany z przedmiotem prowadzonej działalności. Przykładem podróży służbowej będzie więc uczestnictwo w branżowych targach lub kursach doszkalających, ale nie spotkanie z przyjaciółmi w restauracji.

Wszystkie delegacje dzielą się na:

• krajowe,
• zagraniczne.

Delegacje krajowe i zagraniczne różnią się od siebie w zakresie, chociażby rozliczania wydatków, ponoszonych przez pracowników.

Delegacja czy oddelegowanie?

Oddelegowanie nie jest delegacją! Choć oba pojęcia są do siebie podobne, znacznie się od siebie różnią. Błąd w ich odróżnieniu może kosztować pracodawcę problemami prawnymi.

Oddelegowanie określa sytuację, w której pracodawca oddelegowuje swojego pracownika do pełnienia obowiązków zawodowych w innej miejscowości, niż ta, która została wskazana na umowie o pracę. Oddelegowanie jest zawierane na czas określony i wiąże się ze sporządzeniem aneksu do umowy, a nawet ze zmianą dotychczasowego wynagrodzenia.

Delegacja jest natomiast podróżą do innej miejscowości, odbywanej w ramach wykonywanej pracy. Oddelegowanie natomiast nie jest podróżą, ale zmianą miejsca wykonywanych dotychczas obowiązków zawodowych, co wiążę się z najczęściej dłuższym okresem zmiany niż delegacja.

Delegacja krajowa i zagraniczna a zwrot kosztów

Pracownikowi, który udaje się na delegację, przysługują liczne korzyści na pokrycie kosztów podróży służbowej. Zaliczamy do nich przede wszystkim:

• wyżywienie (diety),
• nocleg,
• transport,
• inne wydatki (np. opłaty parkingowe lub autostradowe).

Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi wszystkich należnych świadczeń, wynikających z odbycia podróży służbowej.

Ile wynosi dieta krajowa?

Dieta krajowa (brana pod uwagę podczas delegacji w obrębie granic Polski) wynosi minimum 30 złotych za dobę podróży służbowej. Jednak pracodawca – we własnym zakresie – może ją zwiększyć o dowolną kwotę. Prawo zakłada również różne stawki diety w zależności od czasu trwania delegacji krajowej:

• dieta nie przysługuje, jeśli delegacja trwa mniej niż 8 godzin,
• 50% diety przysługuje, jeśli delegacja trwa od 8 do 12 godzin,
• pełna dieta przysługuje, jeśli delegacja trwa powyżej 12 godzin.

Jeśli delegacja krajowa trwa dłużej niż dobę, za kolejną, niepełną dobę przysługuje 50% diety (do 8 godzin) lub pełna dieta (powyżej 8 godzin).

Brak prawa do diety następuje wówczas, gdy:

• pracownikowi zapewniono bezpłatne wyżywienie przez cały dzień,
• pracownik przemieszcza się do domu w dniu wolnym od pracy podczas podróży służbowej, trwającej minimum 10 dni,
• delegacja krajowa dotyczy pobytu stałego lub czasowego.

Jeśli natomiast pracownik otrzyma niepełne wyżywienie w ciągu dnia, z jego diety odejmuje się część całej kwoty, przyjmując, że:

• śniadanie to 25%,
• obiad to 50%,
• kolacja to 25%.

W tym więc przypadku, jeśli pracownik ma zapewniony obiad i kolację, ale we własnym zakresie musi zorganizować sobie śniadanie, jego dieta będzie uwzględniać 25% całej kwoty.

Ile wynosi dieta zagraniczna?

Dieta zagraniczna dotyczy tych sytuacji, w których pracownik lub pracodawca wyjeżdża na podróż służbową poza granice Polski. Wysokość diety jest określana na podstawie stawek, obowiązujących w danym kraju. Jeśli delegacja zagraniczna dotyczy więcej niż jednego kraju, można ustalić osobną dietę w każdym państwie. Jej wysokość jest ustalana w następujący sposób:

• 1/3 diety do 8 godzin,
• 50% diety od 8 godzin do 12 godzin,
• 100% diety za ponad 12 godzin.

Wysokość diety zagranicznej – podobnie jak w przypadku diety krajowej – jest zmniejszona o koszt bezpłatnego wyżywienia, które wynosi:

• 15% diety w przypadku śniadania,
• 30% diety w przypadku obiadu,
• 30% diety w przypadku kolacji.

Jeśli więc pracownik otrzymuje darmowe wyżywienie na cały dzień, przysługuje mu 25% diety.

Noclegi i koszty transportu w delegacji

Koszt noclegu za dobę podczas podróży służbowej nie może przekroczyć 600 zł (dwudziestokrotność dobowej stawki diety). Jeśli natomiast pracodawca nie zapewni pracownikowi noclegu, a ten nie przedstawi stosownego rachunku, przysługuje mu ryczałt w wysokości 150% diety za jedną dobę, ale tylko wtedy, gdy nocleg trwał minimum 6 godzin między 21:00 a 7:00.

Transport delegacji krajowej wybiera pracodawca dlatego, jeśli pracownik bez wyjaśnienia zmieni środek transportu, pracodawca ma prawo nie zwracać poniesionych kosztów za przejazd. W innym przypadku pracownik otrzyma zwrot kosztów zgodnych z przedstawionym rachunkiem lub w formie ryczałtu (ryczałt nie przysługuje osobom, które prowadzą własną działalność gospodarczą) w wysokości 20% dobowej stawki diety.

Inną sytuacją jest korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego. W tej sytuacji nie przysługuje mu zwrot kosztów za dojazd, chyba że za własne pieniądze zakupi paliwo podczas podróży służbowej. Co więcej, jeśli pracodawca zgodzi się na korzystanie przez pracownika z samochodu prywatnego, ustala się stawkę za każdy przejechany kilometr, która wynosi dla:

• samochodów osobowych o pojemności do 900 cm3 – 0,5214 zł,
• samochodów osobowych o pojemności ponad 900 cm3 – 0,8358 zł,
• motocykli – 0,2302 zł,
• motorowerów – 0,1382 zł.

Powyższe stawki są wyliczane na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 25 marca 2002 roku. Zwrot kosztów za dojazd w delegacjach krajowych rozlicza się w ten sam sposób jak delegacje zagraniczne. Dodatkowo pracownikowi w delegacji zagranicznej przysługuje ryczałt:

• na pokrycie kosztów przejazdu z dworca i do dworca w wysokości dobowej diety,
• na pokrycie kosztów związanych z korzystania z komunikacji miejscowej w wysokości 10% dobowej diety za każdą rozpoczętą dobę.

Wyjątkiem są sytuacje, w których pracownik korzysta z samochodu.

Jak rozliczać podróże służbowe krajowe i zagraniczne?

Rozliczenie podróży krajowych i zagranicznych można podzielić na te, w których uczestniczy pracownik i te, w których uczestniczy pracodawca.

Rozliczanie delegacji pracowników

Przed podróżą służbową pracodawca wypłaca pracownikowi zaliczkę na pokrycie kosztów. Jest ona wyłącznie kalkulacją, dlatego w ciągu 14 dni po zakończonej podróży, pracownik musi się rozliczyć z odbytej delegacji, przedstawiając niezbędne rachunki, faktury lub bilety.

Pracownik nie musi płacić podatku dochodowego PIT za uzyskaną dietę, jeśli mieści się ona w określonych limitach. Co więcej, pracownik nie płaci podatku od uzyskanego zwrotu kosztów, chyba że przepisy prawne określają limit: w takiej sytuacji pracownik płaci podatek PIT od nadwyżki. Pracodawca natomiast nie może owej nadwyżki uznać za koszty uzyskania przychodu.

Z kolei zwrot wydatków za używanie prywatnego samochodu pracownika, są kosztem uzyskania przychodu dla pracodawcy, jeśli:

• są udokumentowane w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez pracownika,
• nie przekroczyły limitów stawek za każdy przejechany kilometr.

Rozliczanie delegacji pracowników nie może zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, jeśli pracodawca wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu lub karty podatkowej.

Rozliczanie delegacji pracodawców

Pracodawca ma prawo uznać wydatki poniesione w delegacji za koszty uzyskania przychodu swojej firmy. W tym celu warto zachować wszystkie dokumenty, które potwierdzają związek podróży służbowej z przedmiotem prowadzonej działalności.

Pracodawców – w przeciwieństwie do pracowników – nie obowiązują limity, dotyczące m.in.: noclegów lub środków transportu. Należy jednak pamiętać, że każdy wydatek powinien być poniesiony w granicach rozsądku, aby można byłoby go uzasadnić zgodnie z prawem.

Podróże służbowe dla pracowników i pracodawców

Wiele przedsiębiorstw wysyła swoich pracowników na delegacje krajowe oraz zagraniczne. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę, jak je rozliczać, jak wygląda regulacja prawna podróży służbowych lub nawet ile wynosi dieta krajowa. Mamy nadzieję, że powyższym poradnikiem rozwialiśmy wiele wątpliwości i przyczyniliśmy się do bezpiecznego oraz skutecznego działania firm, korzystających z delegacji. Z przyjemnością odpowiemy na więcej pytań. Wystarczy, że je zadasz na stronie biura rachunkowego Trasted.

Od 1 stycznia 2021 roku w Polsce zacznie obowiązywać tzw. opłata cukrowa, która dotknie sprzedaż: napojów słodzonych oraz wyrobów alkoholowych. Celem nowego opodatkowania jest promocja prozdrowotnych zachowań wśród Polaków i zapobieganie postępującej fali otyłości. To jednak wyłącznie jedna strona nowej opłaty… Do jakich jeszcze konsekwencji prowadzi podatek od cukru?

Ile wyniesie podatek od cukru?

Zgodnie z podpisaną ustawą podatek od cukru zostanie podzielony na dwie części:

• stałą,
• zmienną.

Opłata stała nałoży na producentów koszt 50 gr za 1l napoju z dodatkiem cukru lub substancji słodzącej oraz 10 gr za 1l napoju z dodatkiem kofeiny lub tauryny.

Opłata zmienna natomiast wyniesie 5 gr za każdy gram cukru powyżej 5g/100 ml w przeliczeniu na 1l napoju.

Według ustawodawcy wpływy z opłat mają zostać przeznaczone na leczenie pacjentów i finansowanie zajęć sportowych. Nowe prawo zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2021 roku. Oznacza to, że już niebawem odczujemy konsekwencje nowego opodatkowania, które z jednej strony może ochronić przed otyłością i nadwagą miliony Polaków, a z drugiej zaszkodzić firmom.

Który scenariusz okaże się prawdziwy?

Czy opłata cukrowa naprawdę chroni przed otyłością?

Według raportu Narodowego Funduszu Zdrowia: „Cukier, otyłość – konsekwencje” przeciętny Polak spożywa o ponad 11kg więcej cukru niż 10 lat temu. Spożywanie napojów słodzonych cukrem prowadzi natomiast do śmierci 1400 Polaków rocznie.

Dane z 2016 roku wskazują, że 3 na 5 dorosłych Polaków ma nadwagę, a co czwarty ma otyłość. W przypadku dzieci i młodzieży obserwujemy podobny trend. Pokazuje on, że aż 44% chłopców i 25% dziewcząt do 20 roku życia ma nadwagę, a otyłość odpowiednio: 13% i 5% z nich.

Choć podatek od cukru ma na celu ochronę zdrowia i życia ludzkiego, warto również wspomnieć o aspekcie finansowym. Według twórców raportu NFZ, jeśli sprawdzą się prognozy, dotyczące wzrostu otyłości w Polsce, to już w 2025 roku wydamy nawet o 1 mld złotych więcej na leczenie chorób, związanych z otyłością, niż w roku 2017.

Co więcej, zwolennicy opłaty cukrowej wskazują, że wprowadzenie dodatkowego opodatkowania w Meksyku, obniżyło tamże spadek zakupów opodatkowanych produktów o 6%, a po roku o prawie 10%.

Co na ten temat sądzą przeciwnicy podatku od cukru?

Podatek od cukru uderza w producentów?

W wielu krajach, w których został wprowadzony podatek od cukru, przeciwnicy takiego rozwiązania wskazywali, że otyłość i nadwaga bierze się w indywidualnych wyborów konsumentów, które są niezależne od ceny produktów.

Za przykład podaje się Wielką Brytanią, w której po wprowadzeniu opłaty cukrowej… Konsumenci zaczęli wybierać tańsze, a tym samym gorszej jakości zamienniki.

Czy w Polsce będzie podobnie? Przekonamy się już w następnym roku. Tymczasem eksperci przewidują, że opłata cukrowa uderzy zwłaszcza w przedsiębiorców. Negatywne prognozy podają, że po wprowadzeniu nowego opodatkowania:

• ceny napojów słodzonych wzrosną nawet o 33%,
• obniży się konkurencyjność firm,
• w wyniki zmian rozpoczną się zwolnienia pracowników.

Przeciwnicy sugerują również, że po wprowadzeniu podatku od cukru wzrośnie szara strefa. Zostanie ona wywołana sprowadzaniem produktów z państw, w których nie obowiązuje opłata cukrowa. Tym samym paradoksalnie wpływy do budżetu państwa polskiego mogą nie tylko nie wzrosnąć, ale nawet zmaleć. Wszystko za sprawą niższego przychodu z eksportu żywności, prowadzonego przez firmy, które płacą podatki w Polsce.

Co z podatkiem od „małpek”?

Wraz z wprowadzeniem dodatkowej opłaty za napoje słodzone cukrem lub substancjami słodzącymi, zacznie również obowiązywać nowy podatek od „małpek” (alkoholu sprzedawanego w butelkach o niższej objętości niż 300ml).

Ustawa przewiduje, że koszt sprzedaży alkoholu poniosą przedsiębiorcy, którzy sprzedają go, w celu spożycia poza miejscem sprzedaży. W takiej sytuacji opłata wyniesie:

• 25 zł za 1l stuprocentowego alkoholu (w opakowaniu mniejszym niż 300ml).

Tym sposobem przedsiębiorcy zapłacą 1 zł więcej od 100ml „małpki” o zawartości 40% alkoholu.

Przedsiębiorcy bez wyjścia: podatek trzeba płacić!

Bez względu na przyjęte stanowisko w kwestii opłaty od cukru, przedsiębiorcy są zmuszeni do uiszczenia podatku, jeśli chcą kontynuować sprzedaż opodatkowanych produktów. W przeciwnym wypadku narażają się na opłatę sankcyjną, ustalaną przez naczelnika Urzędu Skarbowego.

Podatek cukrowy pomaga czy szkodzi?

Odpowiedź na postawione pytanie zależy od wielu czynników. Ciężko rozpatrywać decyzję o wprowadzeniu podatku cukrowego wyłącznie z perspektywy zdrowotnej lub finansowej. Również ciężko określić opłatę cukrową jednostronnie „złą” lub „dobrą”, skoro istnieją dowody, przemawiające na korzyść zdrowia i niekorzyść przedsiębiorców. W ten sposób podatek od cukru należy rozpatrywać indywidualnie i uznać za interesującą zmianę, która wprowadzi wiele nowości zarówno w życiu producentów, jak i konsumentów.

Jakie one będą? Przekonamy się już niebawem!

Umowa o praktykę absolwencką to doskonały sposób dla pracodawców na zatrudnienie młodego i ambitnego pracownika. Praktykant natomiast otrzymuje szansę sprawdzenia swoich umiejętności poza murami uniwersytetu. Umowa absolwencka daje więc wiele korzyści, ale czy jest pozbawiona wad? Jak wygląda kwestia wynagrodzenia, ubezpieczenia i rozliczenia podatkowego? O czym warto pamiętać przed zatrudnieniem praktykanta?

Czym jest umowa absolwencka?

Ustawa o praktykach absolwenckich z dnia 17 lipca 2009 roku dała szansę milionom polskich studentów na zdobycie cennego doświadczenia w miejscach pracy, które w normalnych okolicznościach pozostawały poza zasięgiem ich możliwości.

Umowa absolwencka jest zawierana między pracodawcą a osobą, która:

• ukończyła minimum gimnazjum lub 8-letnią szkołę podstawową,
• w dniu rozpoczęcia praktyk ma mniej niż 30 lat.

Praktyka absolwencka może trwać przez maksymalnie 3 miesiące u tego samego pracodawcy. Tygodniowa liczba godzin nie może być większa niż 40, natomiast dzienny wymiar pracy nie powinien przekraczać 8 godzin.

Umowa o praktykę absolwencką jest zawierana na czas określony. Jej rozwiązanie może przebiegać według dwóch scenariuszy:

• jeśli praktyka była odpłatna, powinien poprzedzać ją tygodniowy okres wypowiedzenia,
• jeśli praktyka była nieodpłatna, umowę może wypowiedzieć dowolna ze stron w każdej chwili.

Nie ma żadnych wytycznych, które określałyby, jakie przedsiębiorstwa mogą zatrudnić praktykanta. Oznacza to, że każda firma może stworzyć miejsce pracy w ramach praktyk absolwenckich. Oczywiście warto kierować się podobieństwem umiejętności i wykształcenia. Przedsiębiorstwo powinno działać w branży, w której edukował się praktykant, natomiast praktykant powinien mieć kompetencje pomocne w funkcjonowaniu firmy.

Jakie elementy powinna posiadać umowa o praktykę absolwencką?

Elementy, które powinny znaleźć się w zapisie umowy absolwenckiej to:

• dane praktykanta,
• dane pracodawcy,
• rodzaj wykonywanej pracy przez praktykanta,
• okres odbywania praktyk, tygodniowy wymiar pracy oraz wysokość wynagrodzenia (jeśli praktyka absolwencka jest odpłatna),
• obowiązki praktykanta wobec pracodawcy,
• obowiązki pracodawcy wobec praktykanta,
• data i miejsce zawarcia umowy,
• podpisy praktykanta oraz pracodawcy.

Ponadto warunkiem obowiązywania umowy o praktykę absolwencką jest spisanie jej w formie pisemnej. Na dokumencie mogą znaleźć się również inne elementy, określające charakter i rodzaj pracy, wykonywanej przez praktykanta.

Umowa absolwencka a wynagrodzenie

O tym, czy praktyka absolwencka jest odpłatna, decyduje pracodawca, a jego wybór powinien znaleźć się na umowie. Według polskiego prawa dopuszcza się wykonywanie obowiązków w ramach umowy absolwenckiej bez otrzymywania świadczenia pieniężnego.

Wynagrodzenie za praktyki absolwenckie jest natomiast ściśle regulowane przez ustawodawcę. Jego wysokość nie może przekraczać dwukrotności miesięcznej płacy minimalnej. Co ciekawe, nawet podczas pobierania świadczeń pieniężnych w ramach umowy absolwenckiej, praktykant może być zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez obawy o utratę ubezpieczenia.

Prawo do pobierania zasiłku przysługuje natomiast w przypadku, gdy wynagrodzenie nie przekracza połowy miesięcznego minimalnego wynagrodzenia.

Podsumowując, wynagrodzenie za praktykę absolwencką jest możliwe, ale decyzję podejmuje pracodawca. Zatem po stronie przedsiębiorcy leży wybór, czy zechce zapłacić praktykantowi za jego kompetencje nabyte podczas edukacji.

Rozliczenie podatkowe praktyk absolwenckich

Należy pamiętać, że wypłacanie świadczeń pieniężnych praktykantowi, narzuca na przedsiębiorcę obowiązek podatkowy. W rezultacie pracodawca odprowadza z miesięcznego wynagrodzenia zaliczkę w wysokości 17% na rzecz podatku dochodowego.

Ubezpieczenie podczas praktyk absolwenckich

Praktyki absolwenckie nie podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu ani społecznemu. Pracodawca jest natomiast zobowiązany wobec praktykanta do zapewnienia mu ubezpieczenia wypadkowego. Jeśli jednak praktykant posiada status studenta, uczelnia może mu zagwarantować konieczne świadczenia.

Jakie są zalety umowy absolwenckiej?

Efektem istnienia umowy absolwenckiej są wyższe i lepsze kompetencje młodego pokolenia. Dzięki praktykom i nabytemu doświadczeniu mogą w młodym wieku poznać funkcjonowanie największych przedsiębiorstw w Polsce. Tym samym stają się lepszymi specjalistami w swojej dziedzinie.

Z kolei pracodawcy zyskują na 3 miesiące młodego pracownika o aktualnym zasobie wiedzy. Co więcej, nie muszą martwić się składkami zdrowotnymi i społecznymi. Ponadto mogą stać się pierwszymi mentorami przyszłych specjalistów w swoich dziedzinach.

Czy warto zatrudniać praktykantów?

Umowa o praktykę absolwencką to sytuacja, na której korzysta zarówno pracodawca, jak i praktykant. To wciąż relatywnie rzadko spotykana forma zatrudnienia, pomimo swoich ogromnych korzyści: nie musi być odpłatna, trwa maksymalnie 3 miesiące, podlega wyłącznie 17%  zaliczce na rzecz podatku dochodowego, a praktykant wciąż może być zarejestrowany, jako osoba bezrobotna i pobierać z tego tytułu zasiłek.

Czy warto więc zatrudniać i inwestować w praktykantów? To pytanie, na które każdy przedsiębiorca musi znaleźć odpowiedź sam po przeanalizowaniu możliwości swojej firmy. W Trasted możemy jednak wesprzeć tę decyzję, poprzez skuteczną obsługę księgową i doradztwo podatkowe.