Rok 2020 jest wyjątkowy nie tylko ze względu na panującą epidemię wirusa COVID-19, ale również na rządowe innowacje w systemie podatkowym. Informowaliśmy już o wprowadzeniu białej listy podatników VAT oraz numeru NIP na paragonie. Kolejną nowością jest mikrorachunek podatkowy. Czym jest, gdzie go założyć i kto musi go mieć, dowiecie się z naszego najnowszego artykułu!

Czym jest mikrorachunek podatkowy?

Do czasu wprowadzenia mikrorachunku podatkowego, zarówno osoby fizyczne, jak i przedsiębiorcy dokonywali wpłat podatków CIT, PIT lub VAT na różne konta wskazanych Urzędów Skarbowych. Mikrorachunek podatkowy jest innowacją, która ma na celu usprawnienie i ułatwienie procesu dokonywania wpłat.

Mikrorachunek podatkowy to indywidualny numer konta, na który każdy podatnik będzie mógł wpłacać środki z tytułu podatku PIT, CIT i VAT. W przypadku zwrotów należności, transakcje będą wykonywane w dotychczasowy sposób.

Mikrorachunek podatkowy: wszystko, co musisz wiedzieć.

Wbrew obiegowej opinii założenie mikrorachunku podatkowego jest bardzo proste. Wystarczy skorzystać z generatora rachunku na oficjalnej stronie Ministerstwa Finansów i podać swój numer NIP (w przypadku przedsiębiorców) lub PESEL (w przypadku osób fizycznych). Wygenerowanie rachunku jest darmowe i nie wymaga składania żadnych wniosków. Numer składa się z 26 znaków, które zawierają m.in.: stałe numery rozliczeniowe i uzupełniające NBP oraz numer PESEL lub NIP.

Mikrorachunek podatkowy zachowuje swój dotychczasowy numer nawet w przypadku zmiany:

• Miejsca zamieszkania
• Nazwiska
• Właściwości Urzędu Skarbowego

W każdej chwili można sprawdzić stan swojego rachunku oraz jego numer. Wystarczy dostęp do Internetu i urządzenie elektroniczne (tablet, telefon, czy komputer). Mikrorachunek podatkowy nie zawiera historii wpłat. Tę informację można sprawdzić na Portalu Podatkowym.

System często automatycznie wskazuje na odbiorcę płatności podatkowej: Urząd Skarbowy Centrum Rozliczeniowe. Według danych płatności mogą trafiać do innego Urzędu Skarbowego niż ten, w którym rozlicza się podatnik. Nie ma jednak powodów do zmartwień! Według konsultantów Krajowej Informacji Skarbowej: Urząd Skarbowy w Bydgoszczy został wyznaczony do rozliczania mikrorachunków podatkowych. Stąd jego obecność w płatnościach podatników.

Kto musi założyć mikrorachunek podatkowy?

Numer mikrorachunku podatkowy musi wygenerować każdy podatnik: zarówno prowadzący działalność gospodarczą, jak i osoba fizyczna. Jak już wspomnieliśmy, mikrorachunek podatkowy umożliwia rozliczanie podatków PIT, CIT i VAT.

Wyjątkiem w dokonywaniu wpłat jest: VAT-14, VAT importowy oraz rozliczanie się na karcie podatkowej. W tych okolicznościach opłaty podatkowe uiszczane są tak jak dotychczas: na rachunki podane przez właściwy Urząd Skarbowy.

Zgodnie z informacjami podanymi przez Ministerstwo Finansów, opłaty w wyniku podatku od Czynności Cywilnoprawnych, akcyzy lub wpłat za mandaty karne będą dokonywane bez zmian, na rachunek wskazany przez właściwy urząd lub organ.

Zalety indywidualnego rachunku podatkowego.

Mikrorachunek podatkowy nie wymaga wiele wysiłku, a wprowadza wiele udogodnień do życia podatników. Najważniejsze z nich to:

• Jeden rachunek zamiast kilku oddzielnych.
• Minimalizowanie ryzyka pomyłki podczas opłacania podatków PIT, CIT i VAT.
• Łatwe sprawdzenie indywidualnego numeru rachunku o każdej porze.
• Uproszczenie rozliczeń oraz uzyskiwania zaświadczeń.
• Brak poważnych konsekwencji w przypadku pomyłki (pieniądze można odzyskać w taki sam sposób, co do tej pory).

Mikrorachunek podatkowy posiada wiele zalet, ale stwarza również szansę dla oszustów. Ministerstwo Finansów zastrzega, aby nie korzystać z żadnych innych stron internetowych poza podatki.gov.pl. Wszelkie smsy lub maile wskazujące na inne źródła, należy ignorować i zgłaszać do odpowiednich organów ścigania.

Nadchodzi czas testu.

Wraz z końcem kwietnia mija termin składania deklaracji PIT. Ze względu na epidemię wirusa, może on ulec zmianie, choć wydaje się, że mikrorachunek jest rozwiązaniem, ograniczającym ryzyko zarażenia. Jeśli termin nie zostanie zmieniony, czeka nas sprawdzian kolejnej już zmiany, wprowadzonej przez Polski rząd. Czy mikrorachunek podatkowy naprawdę usprawni proces rozliczeń?

Efekty zobaczymy niebawem.

Własna działalność gospodarcza każdego roku przyciąga rzesze początkujących przedsiębiorców. Wizja urzeczywistniania własnych marzeń oraz wolność, wiążąca się z samozatrudnieniem skutecznie zachęca do założenia własnej firmy. Zanim jednak podejmiemy pierwsze kroki, warto zaczerpnąć wiedzy, aby być przygotowanym na wszelkie ewentualności, z jakimi wiąże się prowadzenie działalności gospodarczej. Dobry przedsiębiorca nigdy nie rezygnuje z nauki.

W jaki sposób przedsiębiorca może oszczędzać?

Najważniejszą kwestią, z którą przedsiębiorca powinien się zapoznać, jest wysokość składek, jakie każda działalność gospodarcza musi dokonywać. W tym celu warto zaczerpnąć wiedzy od doświadczonego biura rachunkowego. Niewielu przedsiębiorców zdaje sobie jednak sprawę, że rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej wiąże się z licznymi możliwościami uiszczania mniejszych opłat lub… Nie robienia tego wcale!

Miesięczne składki – Ty wybierasz, ile płacisz.

Każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do odprowadzania comiesięcznych składek. Są one ustalane w stałej, miesięcznej opłacie. Przedsiębiorcy nie płacą jednak składek od uzyskanych dochodów (wyjątkiem może być wybór tzw. Małego ZUS-u, dla osób mieszczących się w kryteriach rocznych dochodów w przeliczeniu na jeden dzień pracy), ale od złożonych wcześniej deklaracji.

Deklaracja ta jednak nie może być niższa niż 60% ŚREDNIEGO wynagrodzenia w danym roku. W roku 2019 kwota ta wynosi 2859 złotych brutto. Oznacza to, że każdy przedsiębiorca zarządzający własną działalnością gospodarczą jest zobowiązany do uiszczenia comiesięcznej opłaty w wysokości 1316,97 złotych. Kwota ta obejmuje składkę przekazywaną na Fundusz Pracy, zdrowotną, rentową, chorobową, wypadkową oraz emerytalną.

Jak ważna jest ta ostatnia, można zapoznać się w tekście poświęconym emeryturze u samozatrudnionych.

Zaczynasz? Płacisz mniej!

To jednak nie wszystko. Każdemu przedsiębiorcy, rozpoczynającemu działalność gospodarczą przysługuje okres 24 miesięcy, podczas którego ma prawo płacić tzw. preferencyjne składki. W tym wypadku samozatrudnieni płacą składki w wysokości 30% MINIMALNEGO wynagrodzenia, które w 2019 roku wynosi 2250 złotych. Oznacza to, że comiesięczne składki wynosić będą 555,89 złotych. Należy pamiętać, że skorzystanie z preferencyjnych stawek przysługuje każdemu, kto:

• rozpoczyna działalność gospodarczą,
• przez 60 poprzednich miesięcy nie prowadził innej działalności poza rolniczej,
• zobowiązuje się do niepełnienia usług względem swojego pracodawcy, dla którego pracował w bieżącym lub poprzednim roku.

Działalność gospodarcza za darmo.

„Ulga na start” to głęboki ukłon w stronę nowopowstałych działalności gospodarczych.

Każda nowa działalność gospodarcza ma prawo do niepłacenia ŻADNYCH składek społecznych przez pierwsze 6 miesięcy swojego istnienia (składka społeczna nie obejmuje składki zdrowotnej). Przedsiębiorca nie musi korzystać z „Ulgi na start” i może zgłosić działalność gospodarczą do uiszczania składek społecznych. Opcja ta może być korzystna w przypadku budowania większego portfela emerytalnego.

Własna działalność gospodarcza to finansowa wolność.

Własna działalność gospodarcza to dla wielu spełnienie marzeń. Wizja wolności, swobody oraz nieskrępowanego działania kusi początkujących przedsiębiorców do wzmożonej pracy. Nigdy wcześniej możliwość realizacji swojego marzenia nie była tak blisko. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby każdy, kto tylko tego pragnie, założył własną działalność gospodarczą i zaczął urzeczywistniać swój własny sen. Każdy może być przedsiębiorcą, przed którym – od teraz – żadna liczba nie będzie już miała żadnych tajemnic.

Nie przekroczyłeś 26 roku życia? Masz powody do radości! Zerowy PIT dla młodych to ulga, zwalniająca z opodatkowania wynagrodzeń. W praktyce oznacza ona większe dochody, wyższe pensje i więcej możliwości dla młodych Polaków. Dzięki temu mogą oni jeszcze lepiej zadbać o własną, finansową przyszłość!

Jaka forma zatrudnienia dla ulgi PIT?

Rodzaj umowy wiążącej nas z pracodawcą jest jednym z determinujących czynników skorzystania z ulgi podatkowej PIT. Zanim więc z radości przebijemy głową sufit, warto zwrócić uwagę na typ naszego zatrudnienia w miejscu pracy. Z ulgi mogą bowiem skorzystać tylko te osoby, które osiągają przychody w formie:

• stosunku pracy,
• spółdzielczego stosunku pracy,
• stosunku służbowego,
• stosunku pracy nakładczej,
• umów zlecenia zawartych z firmą.

Z przewidzianej ulgi zostali wykluczeni: młodzi przedsiębiorcy, a także osoby pobierające zasiłki chorobowe oraz macierzyńskie.

Na czym polega zerowy PIT dla młodych?

85 528 złotych – dokładnie tyle wynosi roczny limit dochodu, którego nieprzekroczenie umożliwia skorzystanie z ulgi PIT. Przekłada się on na zarobki miesięczne oscylujące w granicach 7 000 złotych brutto. Jeśli więc osoba, która nie ukończyła 26 roku życia, nie przekroczy wskazanej kwoty w skali roku, może zgodnie z prawem (przy spełnieniu pozostałych wytycznych) skorzystać z zerowego PIT-u dla młodych.

Jako że limit 85 528 złotych obowiązuje w skali rocznej, młody pracownik może uzyskać jednorazowo, miesięczny dochód nawet w wysokości 20 000 złotych brutto i wciąż mieścić się w wyznaczonej, rocznej granicy.

Wyjątkiem jest rok 2019,  w którym limit uzyskanych dochodów wynosi 35 636,67 złotych ze względu na wprowadzenie ulgi 1 sierpnia.

Zwolnienie z PIT zapobiegnie emigracjom młodych Polaków?

Podatnik nie może przekroczyć 26 roku życia. To warunek konieczny do skorzystania z zerowego PIT-u dla młodych. Takie rozwiązanie według rządu ma spowodować zatrzymanie młodych Polaków w ojczyźnie. Szacuje się, że z ulgi skorzysta około 2 milionów osób młodej części społeczeństwa.

Czy jednak to rozwiązanie ma szansę spełnić swoje zadanie?

Wniosek o zerowy PIT dla młodych.

W 2019 roku, młody pracownik może złożyć wniosek do pracodawcy, aby ten nie pobierał zaliczek na podatek. W przypadku, gdy wniosek nie zostanie złożony, zaliczki te będą pobierane, a młody pracownik otrzyma zwrot swojej należności dopiero przy rocznym rozliczeniu.

Od 2020 roku sytuacja ulega diametralnej zmianie. Zaliczki automatycznie nie zostają pobierane (nie wymaga więc to żadnego wniosku). Dopiero gdy młody pracownik wyrazi chęć, aby były one pobierane wcześniej, musi on złożyć odpowiedni wniosek.

W każdej sytuacji, w której pracodawca nie pobiera zaliczek na poczet młodego pracownika, ma on obowiązek kontrolować roczny limit dochodu wynoszący 35 636,67 zł w roku 2019 oraz 85 528 zł w roku 2020. Po przekroczeniu tej kwoty, pracodawca powinien pobierać zaliczki na podatek.

Ile zarobisz na zwolnieniu z podatku PIT?

Każdy, korzystający z ulgi „bez PIT dla młodych”, zarobi w skali miesiąca od 133 złotych do nawet 564 złotych! Ostateczna suma zależy od kwoty uzyskiwanych dochodów brutto. Im wyższe wynagrodzenie otrzymuje pracujący, tym większej ulgi może się spodziewać.

Dla zarabiającego najniższą krajową pensję, oznacza to dodatkowe fundusze w wysokości ponad 120 złotych miesięcznie. Z kolei dla osoby, zarabiającej około 4 500 złotych brutto, ulga wyniesie już prawie 360 złotych.

Zerowy PIT dla młodych pozwala zyskać w skali roku od 1 500 do nawet blisko 7 000 złotych! To spory zastrzyk gotówki dla młodego pokolenia naszego kraju. Pytanie tylko, jak skorzystają z takiej szansy?

Czy brak PIT cokolwiek zmieni?

Zerowy PIT dla młodych to ogromna okazja, aby młodzi lepiej zadbali o swoją przyszłość. Niestety dane pokazują, że zaledwie garstka młodych Polaków myśli o czekających ich emeryturze… Trudno się temu dziwić, skoro czas wydaje się odległy, a obecne zarobki uniemożliwiają odkładanie jakichkolwiek funduszy. Ulga od podatku PIT może być więc dla nich wybawieniem.

Może, ale wcale nie musi.

Bardzo często przyczyną braku środków na życie nie jest zbyt niska pensja, ale zbyt konsumpcyjny styl życia. W takim przypadku nawet wzrost miesięcznych dochodów nie rozwiąże problemów.

Zostanie po prostu wymieniony na kolejny, codzienny wydatek…

Jak zadbać o emeryturę, będąc samozatrudnionym?

Samozatrudniony – niskie składki, niska emerytura.

Wizja czyhającego ubóstwa na emeryturze powinna być wystarczającym motywatorem, aby zadbać o nią już dziś i nie odkładać decyzji na później. Jak podają ogólnopolskie źródła najniższe emerytury w kraju ze wszystkich grup zawodowych mają samozatrudnieni, prowadzący działalność gospodarczą. Średnia emerytura wypłacana z ZUS wynosi około 2200 złotych, a w przypadku samozatrudnionych to niespełna 1850 złotych. Jak widać – różnica jest znaczna.

Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest pewien paradoks. Samozatrudnieni, prowadząc własne przedsiębiorstwo, wybierają najniższe z możliwych składek, aby móc oszczędzić, co jednak ostatecznie przekłada się na niższe emerytury. Choć może się wydawać, iż sytuacja jest patowa, to istnieje kilka godnych polecenia rozwiązań, które mogą wspomóc samozatrudnionych i zapewnić im godziwą emeryturę bez dramatycznej walki o przetrwanie.

ZUS – płacić mniej, czy więcej?

Pierwszym filarem emerytalnym, będącym również środkiem pewnego przymusu, prowadzącym do odkładania funduszy na emeryturę jest ZUS. Każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do odprowadzania comiesięcznych składek, których wysokość ma prawo ustalić samodzielnie poprzez składaną deklarację.

Wartość składki emerytalnej zmienia się w zależności od złożonej deklaracji:

• dla najniższej możliwej deklaracji, która nie obejmuj żadnych ulg, wynosi 558,08 złotych
•  nowych przedsiębiorstw, korzystających z „preferencyjnych składek”: 131,76 złotych przez okres 24 miesięcy
•  nowych przedsiębiorstw które korzystają z opcji „Ulga na start”: 0 złotych przez okres 6 miesięcy.

Podane wyżej wartości dotyczą 2019 roku. Skorzystanie ze wspominanych ulg jest możliwe wyłącznie przy spełnieniu wymaganych kryteriów, których kwestia została poruszona w artykule poświęconym wysokości składek z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak widać samozatrudnieni mogą płacić wyższe składki emerytalne, co wiąże się z większymi kosztami prowadzeniami przedsiębiorstwa albo ograniczyć składki na rzecz niższej emerytury w przyszłości. Zanim jednak decyzja zostanie podjęta, warto zapoznać się z innymi strategiami dbałości o emeryturę.

Emerytura na wyższym poziomie.

IKE oraz IKZE to trzeci filar emerytalny.

(OFE – stanowiący drugi filar – pozwolę sobie pominąć ze względu na zmiany, wiążące się z tą placówką).

Indywidualne Konto Emerytalne oraz Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego to nic innego, jak forma funduszu oszczędnościowo-inwestycyjnego. Co ciekawe – są one dostępne nie tylko dla przedsiębiorców. Oznacza to, iż każdy – bez względu na formę zatrudnienia – może wpłacać na rzecz funduszu określoną kwotę i tym samym zabezpieczać swoją przyszłość oraz zwiększać dobrobyt na emeryturze.

Zarówno IKE, jak i IKZE oferują ciekawe benefity.

Indywidualne Konto Emerytalne – wypłacaj bez strat

Indywidualne Konta Emerytalne zostały wyłączone z 19% podatku od zysków kapitałowych, co ma miejsce w przypadku, chociażby lokat bankowych. Dzięki temu, wypłacamy gotówkę, nie uszczuploną o dodatkowe 19%. Pieniądze możemy wypłacić w każdej chwili. Należy pamiętać, iż zwolnieni z 19% podatku jesteśmy wyłącznie wtedy, gdy:

• dokonamy tego, skończywszy 60 lat

lub

• uiszczaliśmy wpłaty przynajmniej przez 5 lat.

Limit roczny wpłat dla Indywidualnego Konta Emerytalnego wynosi 14295 złotych (prawie 1200 złotych miesięcznie).

INDYWIDUALNE KONTO ZABEZPIECZENIA EMERYTALNEGO – OSZCZĘDZAJ, POBIERAJĄC GOTÓWKĘ.

Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego działa na nieco innej zasadzie. Wypłaty gotówki są co prawda opodatkowane 10% ryczałtem. Kwotę wpłat rocznych na rzecz IKZE możemy odliczyć od podstawy opodatkowania, wypełniając deklarację PIT. W efekcie każdego roku, każdy z nas, może zaoszczędzić od 18% do 32% sumy, którą uiściliśmy na rzecz IKZE. Warunkiem skorzystania z ulg jest:

• niewypłacanie gotówki przed 65 rokiem życia

oraz

• dokonywanie wpłat przez co najmniej 5 lat (tak jak w przypadku IKE).

Roczny limit wpłat na rzecz Indywidualnego Konta Zabezpieczeń Emerytalnych wynosi 5718 złotych, ale zarówna ta wartość, jak i dotycząca Indywidualnego Konta Emerytalnego zmienia się każdego roku, więc warto mieć to na uwadze.

Samozatrudniony z myślą o emeryturze…

Własne przedsiębiorstwo to przede wszystkim ogromne możliwości. Samozatrudnieni mają realny wpływ na wysokość własnych emerytur i powinni o tym pamiętać, podczas prowadzenia działalności gospodarczej. Comiesięczne składki na rzecz ZUS nie zapewniają nam godziwej emerytury. Regularne uiszczanie wpłat na rzecz funduszy emerytalnych IKE oraz IKZE może być godnym przemyślenia sposobem działania.

Innym – bardziej tradycyjnym – sposobem zabezpieczenia emerytalnego jest systematyczne wypłacanie sobie pensji oraz odkładanie jej na emeryturę. Można tego dokonać poprzez rozgraniczenie budżetu przedsiębiorstwa od budżetu prywatnego, z czym ma problem wielu samozatrudnionych. Warto jednak odpowiedzieć sobie na pytanie, czy w takim wypadku, bardziej opłacalnym rozwiązaniem, nie jest wpłata odłożonych pieniędzy na rzecz wybranego funduszu emerytalnego?

Przedsiębiorco! Pamiętaj o tej możliwości

Warto zaznaczyć, iż każdy samozatrudniony po osiągnięciu wieku kwalifikującego go do pobierania świadczenia emerytalnego, może pobierać należące mu się honoraria, ale ponadto wciąż pracować we własnej działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza bez troski o przyszłość

Choć brawurowe prowadzenie działalności gospodarczej nastawione wyłącznie na reinwestycje z myślą zwielokrotniania kapitału ma swoje plusy to niewątpliwie jest obarczone dużym ryzykiem. W wielu przypadkach bezpieczniejszą, a już na pewno mniej stresogenną opcją może okazać się skorzystanie z wymienionych wyżej strategii działania.

Jak więc widać własne przedsiębiorstwo może być z powodzeniem rozwijane bez troski o przyszłe świadczenia emerytalne. Wystarczy już teraz podjąć odpowiednie kroki.

Pamiętaj, że biuro rachunkowe często wybiera się na całe życie!

Zapraszamy do współpracy.