W nowoczesnym świecie wszystko masz na wyciągnięcie ręki. Wiedzę, sprzęt, suple, książki, trenerów, szkolenia. Nic tylko brać i się rozwijać.

Zastanawialiście się czemu mimo wszystko część z Was to lenie bez celu?

Dziś piszę na przykładzie sztuk walki, ale możecie przełożyć to na każdą inną dziedzinę. Zastanawialiście się czemu teraz można przekraczać wszelkie bariery, a mimo to nie korzystacie z dobrodziejstw tego świata?

Powróćmy do tzw. starej szkoły. Krótka historia tego jak było kiedyś. Oczywiście różnie pojmujemy słowo kiedyś.

Piszę na swoim przykładzie i oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że w czasach gdy zaczynałem, było też paru bananowych chłopaków, którzy mieli więcej niż my- czyli chłopaki z klasy średniej plus biedne ziomeczki z bramy na ul.Poznańskiej.

Dziś wchodzisz do sklepu i masz na półkach wybór rękawic bokserskich od 70 do 700 zł.

Wiecie jak było kiedyś?

Jeżeli już miałeś rękawice, to dbałeś o nie jak szalony. Wietrzyłeś, suszyłeś i smarowałeś wazeliną.

Oczywiście trzeba było je mieć. Jak nie miałeś szczęścia to w klubach bokserskich i podwórkowych fight klubach mogłeś założyć rękawice wielokrotnego użytku. Miały taki plus, że były. Minusem był smród i niespodzianka w postaci różnych dziwnych syfów na pieściach. Niektórzy wybierali wersje sparingu w swoich rękawicach narciarskich.

Można?

Ochraniacze piszczeli miałem od taty z WAMU, gdzie można było pożyczyć i dzielnie trenować kopy.

Gdzie trenować?

W sekcjach gdzie nie wszyscy trenerzy byli profesjonalistami. Oni też poszukiwali swojej drogi. Osobiście miałem dosyć duży dostęp do fajnego sprzętu.

Pamiętam jak na hali przy ul. 6 sierpnia wisiał worek w rogu. Podczas zajęć wf dla wojskowych, które prowadził Padre Ryszard trenowałem z kumplami ciosy śmierci. Na materacach ćwiczyliśmy rzuty i dźwignie aikido ala Segal w „Wygrać ze śmiercią” (Hard to kill).

Pamiętacie te pozycje?

Z pewnością w pamięci będę miał prowizoryczne ochraniacze szczęki z gazy i tamponów. Ustawialiśmy się na sparingi na mrozie. Dawały radę, choć nic nie czuliśmy bo było za zimno. Po wejściu do ciepłego pomieszczenia krew schodziła z nas elegancko. To nie był długi okres. W sklepach było coraz więcej sprzętu a rodzice rozumieli moją pasję.

Ale te czasy były wspaniałe

Pierwsze odżywki dostałem od ojca. Nazywały się rapid i polvita. To było coś. Dziś niektórzy nie wyobrażają sobie treningu bez przed treningówki, bcaa i białka.

Materiały Video ściągałem ze stanów. Gracie Ju-jitsu, Rob Kaman, Beny Urquidez i wiele innych. Pisząc o tym jestem po treningu na tarczy którą zamontowałem na drzewie. Jest naprawdę fajna. Absolutnie wystarczająca.

Piszę o tym byśmy pamiętali jakie szczęście i jak ogromne możliwości rozwoju mamy dziś.

Nie narzekaj – doceniaj każdy dzień!

Serdeczności. 😉

Jarosław Rogowski

p.s. Cały trening na domowej produkcji tarczy znajdziecie na moim lanserskim
new schoolowym Instagramie

Umiejętności specjalne w sytuacjach kryzysowych – TEDxPiotrkowskaStreet

TEDxPiotrkowskaStreet to prestiżowa konferencja, na którą zapraszani są prelegenci pełni pasji, odnoszący sukcesy w dziedzinach, które mogą zainspirować innych do działania. To niezależne, lokalne wydarzenia, które jednoczą ludzi chcących rozpowszechniać świetne pomysły.

Podczas prelekcji miałem zaszczyt przekazać uczestnikom oraz odpowiedzieć na pytania:

Czym są umiejętności specjalne i czy mogą przydać się w codziennym życiu? Jak ich posiadanie wpływa na postrzeganie siebie i poczucie bezpieczeństwa? Czy można przewidzieć i unikać niebezpiecznych sytuacji?

Fotografia oznacza z języka greckiego rysowanie światłem

Umiem rysować światłem.

Jest wiele rodzajów światła, jednak nie każde pięknie rysuje…

Ja najbardziej cenię światło rozproszone przez chmury lub szyby. Rysuję światłem tak, by to emocje były na pierwszym planie.

fot. Karolina Wojciechowska

Wszyscy jesteśmy fotografami

Dziś każdy z nas jest fotografem. Zamiast opowiedzieć o zdarzeniu, fotografujemy je i często bez słów podajemy dalej. W moim odczuciu fotografujemy wszystko z myślą, że kiedyś będziemy chcieli odtworzyć ten obraz. Robimy to po to, by podzielić się swoimi emocjami z innymi ludźmi.

I to jest piękne – według mnie to jest idea fotografii – zapamiętywanie emocji i dzielenie się nimi.

Każdy z nas jest inny i przez pryzmat własnych doświadczeń emocjonuje się w inny sposób.

Chcę Ci się przedstawić

Po tym wstępie napiszę Ci czego szukam w fotografii. Już pewnie domyślasz się, ze emocji.

W fotografii dziecięcej najsilniejsze emocje wywołuje u mnie obraz rodziców troszczących się o swoje dziecko, ich miłość, widoczną w gestach i spojrzeniach. To mnie wzrusza.

fot. Karolina Wojciechowska

A co mnie rozśmiesza? Dziecięca naturalność, pomysłowość, niezdarność oraz zdumienie na ich twarzach.

fot. Karolina Wojciechowska

I to są momenty, które mogę uchwycić przez obserwację sytuacji oraz umiejętność przewidywania. To są ułamki sekund czasami, by uchwycić najbardziej wymowną reakcję jaka w tamtej chwili się zadziała.

A w fotografii kobiet?

Kobiety wzruszają mnie kiedy są szczęśliwe, kiedy widzę ich szczery śmiech a najbardziej kiedy wiem, że ten śmiech był wywołany przeze mnie. W tym obszarze fotograficznym żeby się zgrać potrzebujemy dużego zaufania do siebie na wzajem i wspólnego celu.

fot. Karolina Wojciechowska

Innymi słowy musimy się rozumieć – musimy wiedzieć czego na wzajem od siebie oczekujemy.

I kiedy kobiety ekscytują się na sesji w momencie  gdy widzą siebie w tym małym okienku na podlądzie w aparacie – jestem najszczęśliwsza bo wiem, że o to nam chodziło właśnie.

Cały czas idę i szukam

Ogromną frajdę sprawia mi fotografowanie kobiet i musiałam przejść zawiłą drogę żeby to zrozumieć. Fotografia dziecięca jest częścią tej drogi, nigdy z niej nie zrezygnuję bo to wielki zaszczyt fotografować najszczersze i najbardziej niewinne istoty na świecie. I tu koło się zamyka – zdjęciami dzieci uszczęśliwiam te kobiety, które są matkami.

Dlaczego szukam emocji?

Ponieważ chcę pokazać prawdziwego człowieka, jego naturalność i autentyczność. Bo odbiorca ma odczuć emocje, ma być narratorem tego co widzi na fotografii.

Emocje można nazwać, jest ich skończona ilość, jednak sposobów ich wyrażania jest tysiące a każdy człowiek to indywiduum i każdy pokaże je w inny sposób. To właśnie jest dla mnie fascynujące w człowieku. A ja buduję obrazy z tego co widzę.

A Ty czego szukasz w fotografii?

Jak robię zdjęcia #1

Cześć, mam na imię Piotrek, często podróżuje i uwielbiam fotografię uliczną. Jeżeli interesuje Cię robienie zdjęć przypadkowym ludziom to trafiłeś idealnie.

We wpisach będę również poruszał takie rzeczy jak inspiracje, eventy związane z fotografią, moje sztuczki i sprzętowe rozważania oraz jakie problemy napotykam na ulicy.

Mój pierwszy wpis zaczynam od mojego niedawnego wyjazdu do Paryża. Zabrałem ze sobą FujiFilm X100F oraz Yashice Lynx 14E (zdecydowanie za duży aparat).

To był mój pierwszy raz w Paryżu i świetnie się bawiłem robiąc tam zdjęcia. Piękna pogoda oraz tłumy turystów . To piękne miejsce do fotografii ulicznej.

Aparat analogowy czy cyfrowy w Paryżu?

To już tak na prawdę zależy od swoich preferencji. Ja natomiast zawsze zabieram dwa aparaty, jeden cyfrowy drugi analogowy. Dlaczego? Uwielbiam testować sprzęt a wręcz mam hopla na tym punkcie. Podczas tego wyjazdu wygrała cyfrówka z bardzo prostego powodu.

Rozmiar i waga aparatu od FujiFilm idealnie się w takich warunkach sprawdza. Maraton z ciężkim załadowanym aparatami plecakiem na plecach po ulicach Paryża nie należy do najłatwiejszych. Bardzo duże odstępy pomiędzy atrakcjami. Przyznaje szczerze, że nie byłem na to przygotowany pomimo mojego przekonania iż będzie to pestka.

Moje fotografie

Luwr

Więcej

Chcesz być na bieżąco? Podążaj za mną ulicami Paryża, Portugalii, Niderlandów, Gibraltaru, Belgii czy Hiszpanii na instagramie.

Jak sport kształtuje nasz umysł i ciało? Czemu uprawianie sportu jest ważne? Jakie korzyści niesie za sobą sport?

Od zawsze mówi się, że sport to zdrowie. Mimo, że jest kontuzyjny, to ma bardzo dużo zalet. Okazuje się, że nie tylko pod względem fizycznym, ale i psychicznym.

Z różnego rodzaju badań i testów wynika, że sport wspomaga procesy myślowe, spowalnia procesy demencji, wpływa na poprawę funkcjonowania poznawczego (koncentrację, pamięć, zdolność uczenia się). W związku z tym polecany jest dla wszystkich – niezależnie od wieku.

Sport dla dzieci

Najmłodsi bardzo często są bardzo aktywni- i dobrze. Należy jak najbardziej wspierać i umożliwiać im to. Powodów jest bardzo wiele. Oprócz zdrowia i prawidłowego rozwoju, odgrywa istotną rolę w kształtowaniu charakteru oraz zachowań. Sport pokazuje dzieciom, że nie zawsze w życiu jest się zwycięzcom. Jasne, szkoda kiedy maluszki przegrywają mecz. Jednak za każdym kolejnym razem, będą silniejsze. Z biegiem czasu będą rozumiały ten schemat. Co za tym idzie zaczną kumać tą grę jak i fakt, że ciężka praca na treningach przynosi efekty i daje większą szansę na wygraną. Tutaj pojawia się kilka kolejnych cech – systematyczność, determinacja, zaangażowanie, mobilizacja. Dodatkowo nauka pracy w grupach, jak i integracja z rówieśnikami. Nawet jeśli dziecko uprawia sport indywidualny często treningi odbywają się w grupach, gdzie ma szansę poznać innych zawodników i z nimi współpracować.

Wpływ na dorosłe życie

Myślisz, że sport ma jakiś oddźwięk na dorosłe życie? Ba! Zdecydowanie tak. Każdy może mieć swoje zdanie na ten temat. Natomiast sama jestem na to dowodem. Sport od zawsze odgrywał w moim życiu ważną rolę. To właśnie dzięki aktywnościom (i oczywiście tacie, który zaszczepił we mnie tą miłość) posiadam wiele cech, które pomagają mi w codziennym życiu. Sport wykształcił we mnie siłę woli, determinację, wytrzymałość, systematyczność, ciężką pracę, chęć i zdolność walki o swoje marzenia. Nie raz też poczułam smak porażki, dzięki czemu łatwiej godzę się z niepowodzeniami na co dzień. Nie mogę zapomnieć o tym, że dzięki mojej aktywności fizycznej poznałam mnóstwo ludzi, a z niektórymi utrzymuję kontakt do dziś.

Bądź aktywny

Dorosłe życie zdecydowanie jest bardziej wymagające od nas. Nie bierzmy tego jednak za wymówkę. Siedzący tryb życia, stres, natłok obowiązków sprawiają, że człowiek potrzebuje od tego odpocząć. Oczywiście relaks jest wskazany. Można też praktykować medytację, która zdecydowanie pozytywnie wpływa na wyciszenie. Natomiast sprawdzi się także wyjście na siłownie, zajęcia lub do parku pobiegać. Aktywność jaką wykonujemy zależy tylko od nas. To, że cały instagram chodzi na siłownię, nie oznacza, że Ty też musisz. Należy sprawdzać różne sporty i wybrać ten, który sprawia przyjemność. Ja kocham mocny wycisk, ciężary, ciężką pracę, a nie odnajduję się kompletnie na zajęciach tanecznych. Dlatego chodzę na trening funkcjonalny, a nie na zumbę (mimo, że też potrafi dać w kość). Nie ograniczaj się! Możliwości jest naprawdę mnóstwo, wystarczy poszukać.

Uaktywnij całą rodzinę

Podczas aktywności w łatwy sposób można się zintegrować. W związku z tym to idealna chwila na budowanie relacji. Dla dzieci rodzice i dziadkowie są przykładem, dlatego warto zadbać, aby był on jak najlepszy. Odłożmy elektronikę, cieszmy się chwilą i możliwością spędzenia wspólnie czasu. Dzięki temu można połączyć przyjemne z pożytecznym.

Sport dla seniorów

Niestety, z wiekiem mamy coraz mniej sił. Nie oznacza to jednak, że osoby starsze powinny zamknąć się w domu, a ich dzień ograniczać do programu telewizyjnego. Nie pozwólmy na to! Każda aktywność osób starszych jest cenna. Krótki spacer, proste ćwiczenia, a nawet samo przebywanie na świeżym powietrzu. Wszystko to ma pozytywny wpływ na samopoczucie seniorów, ich aktywność życiową, proces starzenia się, a także zdrowie. Dbajmy o osoby starsze i zachęcajmy je do różnych aktywności.

Nie ważne ile masz lat, jaki sport sprawia Ci przyjemność. Ważne, żeby być aktywnym i zachęcać do tego innych. Kto chce szuka sposobu, kto nie chce szuka powodu 🙂 Ze sportowymi pozdrowieniami, Paula.