Od dzieciństwa jesteśmy uczeni, że czegoś nie wypada robić, mówić, myśleć. Powodem tego są przekonania rodziców, dziadków czy ogólnie innych osób, które nas do tego nawołują.
Z pewnością nie raz każdy z nas spotkał się z taką sytuacją. Chociażby kiedy jako dzieci powiedzieliśmy coś “czego nie wypada” i zostaliśmy pouczeni.
Prosty przykład, gdy dziecko mówi do mamy: “Mamusiu, a czemu ta Pani jest taka nie miła?” na co w odpowiedzi słyszy : “Cicho, nie mów tak, bo nie wypada”. Yhym. A czy wypada być nie miłym? I to do takiego stopnia, że zauważa to małe dziecko? Dlaczego uczymy dziecko, aby nie wyrażało swojej szczerej opinii, która może być niezbyt przyjemna? Dlaczego mówimy to co należy, nawet jeśli jest to niezgodne z prawdą? Czy szczerość nie powinna być ważniejsza?
“Lepsza jest gorzka prawda, niż najpiękniejsze kłamstwo”
Myślę, że to dość ważne. Nie mówiąc wprost tego co myślimy, wyrabiamy w sobie odruch kłamstwa. Następnie uczymy tego swoje dzieci. A przecież maluchy są szczere do bólu. I to jest niesamowite. Nie boją się mówić prawdy, ani tego co myślą. Wyrażają swoją szczerą opinie, na podstawie tego co się dowiedziały, co widzą, co czują. Niestety, w ciągu dorastania zostaje im to wybite z głowy po to, aby podporządkować się innym, być dobrym dla innych, zachowywać się „kulturalnie”. A czy zwrócenie komuś uwagi jest oznaką braku kultury?
Bycie kulturalnym, dobrym, wcale tego nie wyklucza. Tak samo jak bycia szczerym i wyrażania własnej opinii. Jest to wyłącznie kwestia odpowiedniego doboru słów, jak i tonu wypowiedzi. Jeśli ktoś jest dla nas niemiły i arogancki, dlaczego mamy to akceptować? Wystarczy w ładny sposób zwrócić mu uwagę. “Rozumiem, że ma Pani dużo pracy i zapewne jest zmęczona. Wierzę, że takich ludzi przewija się w ciągu dnia sporo. Pewnie przez to jest Pani tak rozdrażniona”. W takiej sytuacji nie tylko dajemy Pani do zrozumienia, że z nieznanych powodów jest niemiła, ale także wykazujemy współczucie i zainteresowanie jej osobą. Jednak wymaga to od nas zupełnie innego podejścia. Oczywiście, bardzo często możemy po drugiej stronie spotkać agresywną odpowiedź. Jednak, mocno wierzę, że mimo wszystko może coś do tej osoby trafi i skłoni ją do refleksji.
Wyrażanie opinii
Idealny przykład nieszczerych opinii znajdziemy w branży gastronomicznej. Zastanów się ile razy zjadłeś coś co niekoniecznie Ci smakowało, ale kiedy kelner zapytał „Czy wszystko w porządku? Smakuje Pani/Panu?” Twoja odpowiedź była twierdząca? Jeśli potrafisz wyrazić szczerą opinie, bardzo Ci gratuluję! To rzadko spotykane. A szkoda… No bo jeśli przychodzi klient i po zjedzonym daniu kelnerka pyta o opinie, a w odpowiedzi otrzymuje informacje “wszystko w porządku” to jest pewna, że wszystko było w porządku. Taką informacje przekazuje dalej. I tak koło się toczy. Klient wychodzi niezadowolony, a restauracja cieszy się, że wszystko było w porządku. Tyle, że ten klient nigdy nie wraca i nie wiadomo w sumie czemu…
Gdyby klient wyraził szczerą opinię z pewnością byłaby ona wartościowa dla restauracji. W końcu na postawie opinii tworzona jest kuchnia. Jeśli raz, drugi, trzeci klienci zwracają uwagę na tę samą rzecz, można wnioskować, że coś jest nietak i warto to zmienić. Jeśli każdy z klientów wyrażałby swoją szczerą opinię, zdecydowanie łatwiej restauracji byłoby coś poprawić. Nikt przecież nie jest jasnowidzem. Takie przykłady spotkamy nie tylko w restauracji, ale i w wielu innych miejscach, które odwiedzamy, ale i codziennym życiu.
Podporządkowywanie opinii
„Nie powiem, że film był fajny, bo nikomu się nie podobał- wyjdę na idiotkę!”
Czemu podporządkowujemy swoją opinię pod innych? Nie potrafimy mieć swojego zdania? Każdy jest inny i coś innego mu się podoba. Inna dziewczyna, chłopak, inne mieszkanie, inny wystrój, inna muzyka, inne miasto. Wszystko. Nie znaczy to, że ktoś jest gorszy. Dobrze mieć swoje zdanie, nawet jeśli jest inne. Warto je także wyrażać. Kiedy ktoś powie Ci, że jesteś głupi, bo tak myślisz- zlej to. To on jest głupi, że widzi tylko to co on uważa za słuszne. Nie można narzucać komuś co ma myśleć, lubić, jeść, słuchać, ubierać. To indywidualny wybór każdej jednostki na tej ziemi. Dlatego nie bój się i bądź szczery w wyrażaniu swojej opinii!
Opinie w internecie
Internet ułatwił wyrażanie swoich opinii, czasem aż nad szczerych. Hejterstwo niekiedy sięga zenitu. W wirtualnym świecie roi się od złości i negatywnych komentarzy. Czasem mam wrażenie, że ludzie w ten sposób po prostu się wyżywają. Niby niewidoczni. Znający się na wszystkim. W końcu mogą wyrazić swoją opinie, skrytykować oraz wylać swe żale. Zastanawiam się tylko, czy również w życiu realnym są takimi szczerymi i walecznymi osobami? Wydaje mi się, że niestety nie. I zdecydowana większość tylko w internecie czuje się tak swobodnie. Skoro potrafimy robić to w internecie, nauczmy się to robić w życiu realnym.
Konsekwencje nieszczerości
Nieszczerość ciągnie za sobą wiele konsekwencji. Chociażby w relacjach. Jeśli kobieta jest z czegoś niezadowolona, ale nie powie konkretnie o co jej chodzi, to skąd ten biedny chłop ma to wiedzieć? Kobiety, pobudka! Bądź szczera wobec swojego faceta i powiedz wprost co Ci nie pasuje! Tak samo działa to w drugą stronę. Facecie!
Kobieta pyta Cię o opinię odnośnie stroju, fryzury- szczerze się wypowiedz. W końcu ona robi to dla Ciebie! Kiedy przyjaciółka pyta Cię jak wygląda w tym swetrze, powiedz jej co naprawdę sądzisz. W końcu ufa Ci i wierzy, że chcesz dla niej jak najlepiej. W związku z tym, liczy, że Twoja opinia będzie szczera. Mówiąc od razu, czy coś jest dobre, czy złe, zawsze jest szansa na poprawę. Czy to w ubiorze, jedzeniu, wystroju, czy czymkolwiek innym. Każdemu może zdarzyć się pomyłka, błąd. Jesteśmy tylko ludźmi. Nie jesteśmy nieomylni, dlatego chcemy by, inni wyrażali swoje zdanie, z innej perspektywy. A szczerość w nich jest bardzo ważna!